Nashipeer

De nashipeer (Pyrus pyrifolia), zandpeer of Aziatische peer is een perensoort, die van nature voorkomt in het oosten van Azië, waar hij veel wordt gekweekt voor zijn eetbare vruchten. De sappige vruchten hebben de vorm van appels. Vanwege deze overeenkomst worden ze ook wel appelperen genoemd. Het is een populaire vrucht, die als dorstlesser kan worden gebruikt. Ze zijn zoet en knapperig als ze rijp van de boom worden geplukt.

Nashipeer
Bloesem van nashipeer
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Fabiden
Orde:Rosales
Familie:Rosaceae (Rozenfamilie)
Onderfamilie:Spiraeoideae
Geslachtengroep:Pyreae
Subtribus:Pyrinae
Geslacht:Pyrus
Soort
Pyrus pyrifolia
(Burm.f.) Nakai (1926)
Bast
Afbeeldingen Nashipeer op Wikimedia Commons
Nashipeer op Wikispecies
Portaal    Biologie

De bloemen van de nashi-peer hebben vijf witte bloemblaadjes. De plant bloeit omstreeks april. De vruchten worden in de lente geplukt en nashi kan worden gebruikt als een voorjaars-kigo of seizoenswoord in het haiku-schrift.

Bloem

Nota bene: in het Japans, is Nashi (梨) het woord voor de Japanse appelpeer, terwijl Europese peren (Pyrus communis) Yōnashi (洋梨) worden genoemd, wat letterlijk westerse nashi betekent.

De vergelijkbare chinapeer (Pyrus bretschneideri) wordt gekweekt in China.

Consumptie

In Japan worden nashiperen onder andere gekweekt in de prefecturen Chiba, Ibaraki, Tottori, Fukushima, Nagano en Miyagi. In China worden nashi-peren gezien als een populaire en heilige vrucht. Veel populaire gezegdes zijn afkomstig van de nashi-peer. In de Koreaanse keuken, worden nashi-peren vaak in plakjes gesneden of in een saus verwerkt om gerechten zoeter te maken.

In Taiwan worden in Japan gekweekte nashiperen sinds 1997 als een luxe cadeau beschouwd en is de consumptie van deze vruchten sindsdien ontzettend toegenomen.

In Nederland en België wordt deze vrucht ook steeds vaker op markten en zelfs in de supermarkt aangeboden.

In Japan wordt de vrucht meestal rauw gegeten. De schil wordt als oneetbaar gezien, en dan voor consumptie verwijderd. In Japan wordt de vrucht gezien als zomervrucht, en wordt dan ook vooral 's zomers gegeten.

Cultivars

Cultivars van de nashipeer zijn:

  • 'Chojuro' (Japan, 1890)
  • 'Danbae' (Korea, 1969; ook bekend als 'Arirang', 'Korean Giant', 'Olympic')
  • 'Hosui' (Japan, 1972)
  • 'Kikusui' (Japan)
  • 'Kosui' (Japan, 1959; de belangrijkste cultivar in Japan)
  • 'Niitaka' (Japan, 1927)
  • 'Nijisseiki' (Japan, 1898; de naam betekent "twintigste eeuw", het wordt ook gespeld als 'Nijusseiki'. Zelfbestuivend)
  • 'Seigyoku' (Japan)
  • 'Shinko' (Japan)
  • 'Shinseiki' (Japan, 1945; de naam betekent "Nieuwe eeuw")

Teelt in Nederland

De nashipeer kan ook goed in Nederland geteeld worden. Toch wordt hij nog niet veel geteeld door professionele fruittelers. Wel is hij in de particuliere tuin steeds vaker te vinden. De nashipeer heeft wel enige warmte nodig om af te rijpen in het Nederlandse klimaat. Inmiddels is deze perensoort ook biologisch geteeld verkrijgbaar in Nederland.

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Pyrus pyrifolia op Wikimedia Commons.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.