Nan Hoover

Hoover volgde een studie aan de Cocoran Gallery School of Art in Washington D.C., waarna ze begon als schilder en beeldend kunstenaar, voornamelijk in de performancerichting. In 1969 verhuisde ze naar Amsterdam waar ze de fotografie en videokunst leerde kennen. Dit was de kunstrichting waar ze zich van het midden van de jaren zeventig het meest op toelegde en die haar ook tot een internationaal bekende kunstenares heeft gemaakt.

Hoover nam verder deel aan de kunstevenementen documenta 6 en 8 en aan de Biënnale van Venetië. In 1987/1988 werd ze benoemd tot professor op de afdeling Video en Performance aan de Kunstacademie Düsseldorf, waarmee ze de opvolger werd van Nam June Paik. Ze heeft ook in de filmkunst enkele bijdragen geleverd.

Nan Hoover was enige tijd gehuwd met de kunstenaar Richard Hefti.

Vanaf 2005 woonde en werkte Hoover in Gartenstadt Atlantic in Berlijn, waar ze in 2008 overleed.

Kunstwerken van Hoover zijn in verscheidene musea te vinden, waaronder het Museum of Modern Art in New York City en het Stedelijk Museum in Amsterdam. In 1990 werkte Nan Hoover mee aan het kunstproject Kunstlijn langs de spoorlijn Zwolle-Emmen. Hiervoor ontwierp ze in de wachtkamer van station Hardenberg twee zwarte banken, voorzien van neonlicht, in een L-vorm, die met de ruggen tegen elkaar staan, genaamd De L's. Dit is nu onderdeel van de kunstroute "Kunstwegen".

• Lijst van deelnemers aan de Biënnale van Venetië
• Lijst van deelnemers aan Documenta

• Officiële website

• Nan Hoover op de Duitstalige Wikipedia
• Nan Hoover op www.kunstbus.nl