My Blue Heaven (1950)

Jack en Kitty Moran is een getrouwd radiokoppel in New York City bekend vanwege hun dans- en zangacts. Als blijkt dat Kitty zwanger is, zijn ze in de zevende hemel, maar een noodlottig auto-ongeluk leidt tot een miskraam. Hierna krijgt het koppel te horen dat Kitty nooit meer kinderen zal kunnen krijgen. Ze raken geïnspireerd door hun collega's Walter en Janet Pringle, die twee kinderen hebben geadopteerd. Jack en Kitty besluiten ook een kind te adopteren, maar dit proces blijkt zo eenvoudig nog niet.

• Betty Grable als Kitty Moran
• Dan Dailey als Jack Moran
• David Wayne als Walter Pringle
• Jane Wyatt als Janet Pringle
• Mitzi Gaynor als Gloria Adams
• Una Merkel als Miss Irma Gilbert
• Louise Beavers als Selma
• Laura Pierpont als Mrs. Johnston
• Elinor Donahue als Mary
• Phyllis Coates als Feestmeisje
• Mae Marsh als Dienstmeid
• Minerva Urecal als Mevrouw Bates
• Suzanne Ridgeway als Figurante
• Barbara Pepper als Susan, serveerster

De rechten van het verhaal Storks Do Not Bring Babies van S.K. Lauren werd in mei 1949 aangekocht door de filmstudio voor $50.000 dollar.[1] Producent Sol C. Siegel suggereerde Fred MacMurray voor de hoofdrol, maar studiobaas Darryl F. Zanuck drong aan dat Betty Grable en Dan Dailey werden gecast, een filmduo dat eerder succes bij het grote publiek boekte met Mother Wore Tights (1947) en When My Baby Smiles at Me (1948).[1] In oktober 1949 werd Claude Binyon vervangen als regisseur door Henry Koster op verzoek van Grable.

De film betekende het filmdebuut voor Mitzi Gaynor.

• (en)  ‌My Blue Heaven in de Internet Movie Database