Moresco

Moresco telt ongeveer 240 huishoudens. Het aantal inwoners steeg in de periode 1991-2001 met 0,3% volgens cijfers uit de tienjaarlijkse volkstellingen van ISTAT.

Moresco grenst aan de volgende gemeenten: Lapedona, Montefiore dell'Aso, Monterubbiano.

Hoogte: 405 boven zeeniveau.

De oorsprong van de naam Moresco is gehuld in mysterie, maar mogelijkheden zijn: het was ooit een kolonie van Moren, of komt af van de naam van een plaatselijke heer (Morico) of een familienaam (Mori) of de plaatsnaam is gevormd naarde steensoort die in de omgeving gevonden wordt (morenen). Wat de oorsprong van de naam ook is, zeker is dat de heuvel al bewoond was in de Romeinse tijd, want er zijn fundamenten gevonden van romeinse landhuizen, mozaïekvloeren en voorwerpen voor dagelijks gebruik. Een deel hiervan is terug te vinden in het archeologisch museum van Monterubbiano. Zoals de meeste bewoners van de regio, de Piceni, zijn ook de mensen rond de heuvel van Moresco op een gegeven moment in een burcht bij elkaar gaan wonen. De oorsprong van de huidige burcht dateert uit de XI-XII eeuw. In een overdrachtsakte uit 1248 wordt het eigendom van de burcht overgedragen van de feodale heren aan de stad Fermo. In 1266 verkoopt Fermo de vesting weer aan een nieuwe podesta, Lorenzo Tiepolo van Venezie. Moresco blijft tot de Eenwording van Italie onder de invloedssfeer van Fermo, maar vormde wel een belangrijkste verdedigingsburcht tegen Montefiore dell'Aso en Monterubbiano die bij de rivaliserende stad Ascoli Piceno hoorden. In de negentiende eeuw kwam Moresco bestuurlijk onder Altidona en daarna onder Monterubbiano, maar vanaf 1910 is Moresco een gemeente op zichzelf.

Moresco lijkt nog steeds op de oude burcht in de vorm van een schip waarvan de binnenplaats nu het dorpsplein vormt. Van de oorspronkelijke 3 torens zijn er nog twee over: de toren met de karakteristieke vorm met 7 ongelijke hoeken en de toren met de Klok (14de eeuw). De muren van de vesting zijn nog wel grotendeels intact. Het hof van de burcht is nu het dorpsplein met rondom huizen, het stadhuis en een galerij met poortjes. De oude zestiende-eeuwse kerk Santa Maria in Castro is grotendeels verwoest, maar een deel van het altaarstuk is nog steeds te zien in de galerij: een fresco van de Madonna delle Grazie gemaakt door Vincezo Pagani. Andere kerkjes bevinden zich buiten de muren, zoals de Madonna della Salute, waar volgens de legende tot en met de elfde eeuw een beeltenis van de Immacolata werd bewaard, die gespaard is gebleven van de beeldenstormers uit Constantinopel. Buiten de poort richting het Asodal vind je nog de kerk Santa Sofia en ten oosten van de vesting, richting de woonwijk de kerk van San Lorenzo, de patroonheilige van het stadje. De belangrijkste kerk is die van Santa Maria dell'Olmo, een voormalig godshuisje een fresco van Vincenzo Pagani: de Kruisiging. Het altaarstuk van dezelfde schilder, Madonna in Gloria, Engelen en Heiligen en een fantasievoorstelling van de stad zelf, hang nu in het Stadhuis naast andere doeken uit kerken in de omgeving.

Zie de categorie Moresco van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.