Melos

Milos[2] (Grieks: Μήλος, Nederlands: Melos[3]) is een Grieks eiland en gemeente (dimos) in de Egeïsche Zee, een van de Cycladen, en ligt ten zuidwesten van het eiland Kimolos in de Griekse bestuurlijke regio (periferia) Zuid-Egeïsche Eilanden. Melos is 150 km² groot en heeft zo’n 5000 inwoners. Net als Santorini is het vulkanisch van oorsprong. Warme bronnen en zwaveluitstotingen getuigen van vulkanische activiteit. Dit is van economisch belang voor de winning van delfstoffen: de bodem levert onder meer zwavel, perliet, puzzolaan en kaolien. Vanuit de havenstad Adámas, gelegen aan de grote baai, worden veerdiensten onderhouden naar een aantal eilanden en naar het vasteland. Op enkele kilometers afstand van Adámas bevindt zich ook het vliegveld van het eiland.

Melos / Milos
Μήλος

Eiland van Griekenland
Locatie
Land	Griekenland
Eilandengroep	Cycladen
Locatie	Egeïsche Zee
Coördinaten	36°44'NB, 24°25'OL
Algemeen
Oppervlakte	151 km²
Inwoners	4960 (census 2011)[1]
Hoofdplaats	Plaka
Foto's

Milos: Strand met (boot)huizen

Bij opgravingen werd hier onder andere in 1820 de beroemde Venus van Milo gevonden (eigenlijk Aphrodite van Melos, thans in het Musée du Louvre te Parijs).

Uit archeologische opgravingen blijkt dat het eiland reeds in het neolithicum bewoond was. In de Minoïsche tijd leverde Melos vulkanisch glas (obsidiaan) voor de vervaardiging van siervoorwerpen aan Kreta. Na de komst van de Doriërs in Griekenland (ca. 1100 v.Chr.) werd het eiland vanuit Laconië gekoloniseerd. Tijdens de Peloponnesische Oorlog, toen Melos weigerde zich bij de Delisch-Attische Zeebond aan te sluiten, stuurde Athene in 416 v.Chr. een strafexpeditie. Thucydides vertelt hoe de Atheense gezanten eerst onderhandelden op hooghartige en cynische toon; toen de Meliërs echter weigerden het hoofd te buigen voor het Atheense imperialisme, werden alle mannen gedood en de vrouwen en kinderen als slaven weggesleept. Naar aanleiding van deze humanitaire ramp schreef Euripides zijn tragedie Trojaanse vrouwen.