Maxime Lestienne

Lestienne is het enige kind van Fabian en Cinthia Lestienne. Hij werd op vijfjarige leeftijd opgenomen in de jeugdopleiding van Excelsior Moeskroen, waar hij begon met voetballen. In 2008 kwam hij in de selectie van het eerste team. Toen Lestienne na het faillissement van Moeskroen transfervrij werd, nam Club Brugge hem over, voor de neus van onder meer Anderlecht, Lille OSC, PSV en Manchester United.[1]

Lestienne tekende op 6 januari 2010 een contract voor in eerste instantie 2,5 jaar bij Club Brugge. Hij koos voor deze club omdat hij geen etappes wilde overslaan en dicht bij huis wilde blijven, onder meer omdat hij zijn school nog moest afmaken.[2] In het seizoen 2012/13 groeide Lestienne uit tot een vaste waarde bij Club Brugge. Datzelfde jaar debuteerde hij hiermee in de UEFA Champions League, nadat hij in de voorgaande drie jaar al met de club uitkwam in de UEFA Europa League. Lestienne speelde in 4,5 seizoen 123 competitiewedstrijden voor Club Brugge. Daarmee boekte hij in de seizoenen 2011/12 en 2013/14 de beste resultaten in zijn tijd daar, door in beide jaren als nummer twee van België te eindigen. Zijn persoonlijk topjaar bij Club Brugge was het seizoen 2012/13. Daarin speelde hij 38 competitiewedstrijden en maakte hij zeventien doelpunten.

Club Brugge verkocht Lestienne in september 2014 aan Al-Arabi, waar hij een contract tekende tot medio 2019.[3]

De Qatarese club verhuurde hem vervolgens direct voor een jaar aan Genoa. Daarmee eindigde hij dat jaar als zesde in de Serie A.

Lestienne in de Champions League met PSV, oktober 2015.

Al-Arabi verhuurde Lestienne in juli 2015 vervolgens voor een jaar aan PSV, dat in het voorgaande seizoen kampioen van Nederland werd. De club bedong tevens een optie tot koop.[4] Lestienne werd hiermee de twintigste Belg ooit in het eerste team van PSV.[5] Hij maakte op dinsdag 11 augustus 2015 zijn officiële debuut voor de club. Die dag begon hij in de basis uit tegen ADO Den Haag, tijdens de eerste competitiewedstrijd van het seizoen 2015/16. Lestienne maakte op 30 augustus 2015 zijn eerste doelpunt voor PSV. In een competitiewedstrijd thuis tegen Feyenoord schoot hij in de 37ste minuut de 1-1 binnen. PSV won de wedstrijd vervolgens met 3-1. Lestienne maakte op 15 september 2015 zijn debuut in het hoofdtoernooi van UEFA Champions League. Die dag won hij met PSV thuis met 2-1 van Manchester United. Hierbij trapte hij de corner waaruit Hector Moreno de 1-1 inkopte en gaf hij ook de voorzet waaruit Luciano Narsingh 2-1 maakte, eveneens met het hoofd. Vijftien dagen later maakte Lestienne voor het eerst een doelpunt in de Champions League. Uit bij CSKA Moskou tikte hij bij een 3-0-achterstand de 3-1 binnen. Even later schoot hij ook de 3-2 op het bord, wat tevens de eindstand was.

Lestienne ontbrak op 4 oktober 2015 in de selectie van PSV voor een competitiewedstrijd uit tegen Ajax. Zijn moeder was plotseling overleden. PSV gaf hem verlof om het verlies te verwerken en bij zijn familie en ernstig zieke vader te zijn. Nog tijdens deze periode stierf in november ook zijn vader.[6] Lestienne keerde op zaterdag 19 december 2015 terug op het veld voor PSV. Hij viel die dag in de 73ste minuut in voor Jorrit Hendrix tijdens een competitiewedstrijd thuis tegen PEC Zwolle. Twee minuten later gaf hij een voorzet waaruit Luuk de Jong PSV op een 3-2-voorsprong kopte, tevens de eindstand. Door verschillende fysieke ongemakken duurde het vervolgens weer tot 24 februari 2016 voor Lestienne opnieuw minuten maakte in het eerste elftal van PSV. Die dag kwam hij in de 86ste minuut in het veld voor Jürgen Locadia tijdens de eerste van twee wedstrijden in de achtste finales van de Champions League, thuis tegen Atlético Madrid (eindstand 0-0). Lestienne werd op 8 mei 2016 landskampioen met PSV. De club begon aan de laatste speelronde van het seizoen met evenveel punten als Ajax, maar met een doelsaldo dat zes doelpunten minder was. PSV won die dag vervolgens met 1-3 uit bij PEC Zwolle, terwijl Ajax uit bij De Graafschap met 1-1 gelijkspeelde.

PSV lichtte de optie tot koop op Lestienne niet, waarna hij terugkeerde bij Al-Arabi. Hij tekende in juli 2016 vervolgens een contract tot medio 2020 bij Roebin Kazan, de nummer tien van de Premjer-Liga in het voorgaande seizoen. Dat nam hem daarmee definitief over van de club uit Qatar.[7]