Maurice White (zanger)

De Afro-Amerikaanse White was de oudste van tien dokterskinderen. Hij zou medicijnen gaan studeren, maar koos voor een muziekopleiding. White begon in de jaren 60 als sessiedrummer bij het Chess-label; hij was onder meer te horen op Rescue Me van Fontella Bass en de eerste soloplaat van Minnie Riperton.

In 1969 richtte hij The Salty Peppers op dat de voorloper werd van Earth Wind & Fire. Aanvankelijk was White alleen de percussionist, pas vanaf 1973 trad hij op de voorgrond naast Philip Bailey, eveneens een zingende percussionist. White zei daarover in 2004 in het maandblad Aloha; "Het was nooit de bedoeling geweest dat ik zanger zou worden, maar Philip zong zo hoog dat er als contrast wel een echte mannenstem bij moest". Nadat Earth Wind & Fire in 1975 doorbrak begon White zijn eigen platenlabel; Kalimba, vernoemd naar de Afrikaanse duimpiano die hij had leren spelen in zijn periode bij pianist Ramsey Lewis en veelvuldig gebruikte op nummers van EWF. Kalimba bracht platen uit van onder andere Deniece Williams en The Emotions (te horen op Boogie Wonderland) die ook het voorprogramma verzorgden bij tournees.

De succesperiode van EWF duurde tot begin jaren 80; daarna raakte de inspiratie op en ging de band in 1984 tijdelijk – zo bleek achteraf – uit elkaar; White produceerde voor Barbra Streisand en Neil Diamond en bracht in 1985 een titelloze soloplaat uit waarop hij – in de stijl van EWF – Ben E. King's Stand By Me coverde. In 1987 maakte Earth Wind & Fire een comeback met White en Bailey als kernleden. Een paar jaar later werd bij White de ziekte van Parkinson vastgesteld, hetgeen ertoe leidde dat hij zich na 1993 terugtrok. White – die dit nieuws pas in 1996 bekendmaakte – bleef echter tot 2000 werkzaam als producer en songschrijver en deed enkel nog mee bij speciale gelegenheden.