Barbra Streisand

Barbara Joan Streisand werd geboren in Brooklyn, New York. Haar ouders waren van joodse afkomst. Streisands grootouders van moederskant kwamen uit het Russische keizerrijk en de grootouders van vaderskant uit Pools Galicië. Deze waren naar de VS geëmigreerd rond de eeuwwisseling. Streisands ouders werkten beiden in het onderwijs en ontmoetten elkaar op de school waar ze beiden werkten. In augustus 1943, een paar maanden na haar eerste verjaardag stierf Streisands vader plotseling. Haar moeder moest nu alleen voor het inkomen zorgen met een laagbetaald baantje als boekhouder.

Streisands moeder had een mooie stem en samen maakten ze een paar keer een bandopname waarop ze als duo zongen. Dit is de eerste keer dat ze dacht aan een carrière als zangeres. Streisand heeft een oudere broer, Sheldon Streisand genaamd, en een 9 jaar jongere halfzuster Roslyn Kind. Deze werd geboren uit haar moeders tweede huwelijk met Louis Kind in 1949.

In haar jeugd werd ze zangeres in een club. In 1962 tekende ze haar eerste platencontract en haar debuutalbum Barbra Streisand Album won twee Grammy's in 1963. Streisands eerste nummer 1-album was People, dat in oktober 1964 de bovenste hitpositie bereikte. In de jaren 60 zong ze ook in musicals, trad ze op in televisieshows en maakte ze haar eerste film.

Streisand is tussen 1963 en 1971 getrouwd geweest met Elliott Gould. Ze kregen een zoon Jason Gould (in 1991 speelde Jason de zoon van Barbra in de film Prince of Tides). In 1998 trouwde ze met James Brolin. Streisand is een fanatiek aanhangster van de Democratische Partij.

In 1976 maakte ze een klassieke cd (Classical Barbra) met o.a. muziek van Robert Schumann. In 1980 scoorde ze een grote nummer 1-hit met Woman in Love. In Nederland was het de bestverkochte single van 1980.[1] Het nummer is afkomstig van haar album Guilty, uit 1980, waarop ze samenwerkt met Barry Gibb. In 2005 werken ze wederom samen aan de opvolger, Guilty Pleasures.

In 1979 nam ze met Donna Summer het nummer No More Tears (Enough Is Enough) op.

Als zangeres scoorde ze in 1997 alleen in de Nederlandse Top 40 nog een nummer 1-hit met Tell Him, een duet met Céline Dion. In de Mega Top 100 kwam hij niet hoger dan nummer twee.

In totaal heeft Streisand meer dan zestig albums uitgebracht, waarvan twaalf soundtrack-albums bij films. Ze is de vrouwelijke artiest met de meeste gouden, platina en multi-platina albums.

In 2000 nam ze bijna afscheid van het liveoptreden met haar Timeless-tour. Haar laatste concert vond plaats op 28 september 2000 in Madison Square Garden, New York. In 2006 heeft ze echter weer een tournee gedaan in Noord-Amerika en Canada, samen met Il Divo als haar gast. Het eerste concert van deze tournee vond plaats op 4 oktober 2006 in Philadelphia, Pennsylvania en het laatste concert op 20 november 2006 in Los Angeles, Californië.

Voor het eerst in haar meer dan 40-jarige carrière maakte Barbra in 2007 een Europese tour. In 1994 heeft ze wel al in Londen een aantal concerten gegeven maar in 2007 vonden er concerten plaats in meerdere Europese steden. In Zürich, Wenen, Parijs, Berlijn, Manchester, Dublin en Londen heeft Barbra een of meerdere concerten geven.

In 2010 werd er een hit van de dj's Duck Sauce naar haar genoemd.

Op 6 en 10 juni 2013 heeft ze voor het eerst in Nederland opgetreden in de Ziggo Dome. Op 6 juni vertelde Streisand dat ze met de Britse zangeres Adele een duet wil en dat zij een nummer schrijft over vrouwen en hartziekten.[2]

In 2014 kwam Barbra Streisand met Partners op de eerste plaats binnen in de Billboard 200 Chart. Daarmee is zij de eerste artiest die zes decennia achtereen met minstens één album de bovenste plek van de hitlijst heeft weten te bereiken. Partners is in totaal het tiende nummer 1-album van Streisand in de Billboardlijst. Daarmee is zij vrouwelijk recordhouder.

• Het streisandeffect is naar haar genoemd.

• Officiële website
• Barbra Archives
• (en)  Barbra Streisand in de Internet Movie Database

Zie de categorie Barbra Streisand van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.