Marcella Sembrich

Ze werd geboren in Galicië dat in die tijd deel uitmaakte van Polen en tegenwoordig van Oekraïne.

Haar vader leerde haar pianospelen vanaf haar vierde en viool vanaf haar zesde. Ze trad op beide instrumenten op toen ze twaalf jaar oud was. Ze kreeg ook nog pianolessen van de conservatoriumleraar Wilhelm Stengel met wie ze later trouwde. Vanaf 1874 speelde ze voor Franz Liszt die haar aanmoedigde om zangles te nemen. Zij volgde zijn raad op in Wenen door lessen te nemen van Viktor Rokitansky.

In Athene maakte ze in 1877 haar operadebuut als Elvira in het stuk I puritani van Vincenzo Bellini. Toen ze vervolgens in Dresden in het stuk Lucia di Lammermoor van Gaetano Donizetti zong, had ze hier zoveel succes mee dat ze twee jaar lang in deze stad zong. Terwijl ze hier was nam ze Sembrich aan als haar artiestennaam. In werkelijkheid was dit de achternaam van haar moeder.

Vanaf 1880 zong ze vijf jaar lang voor de Royal Italian Opera in Londen. Daarnaast trad ze in verschillende andere Europese landen op. Vanaf 1898 was ze lid van de Metropolitan Opera in New York waarvoor ze tot 1909 bleef zingen. Toen haar man in 1917 overleed, stopte ze met haar zangcarrière.

Vervolgens ging ze verder als muzieklerares, eerst op zichzelf en vanaf 1924 voor de Juilliard School in New York en de Curtis Institute of Music in Philadelphia. De soprane Alma Gluck (1884-1938) was een van haar pupillen.

Zie de categorie Marcella Sembrich van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.