Mangaan-53

Mangaan-53 of ⁵³Mn is de onstabiele radioactieve isotoop van mangaan, een overgangsmetaal. De isotoop komt in zeer kleine hoeveelheden voor op Aarde, door de interactie van ijzer (voornamelijk de isotoop ijzer-52) in gesteenten met kosmische straling.[1] Mangaan-53 kan gedetecteerd worden met behulp van massaspectrometrie.

Radioactief verval

Mangaan-53 vervalt via elektronenvangst naar chroom-53:[2]

\mathrm {^{53}_{25}Mn\ +\ e^{-}\ \longrightarrow \ _{24}^{53}Cr\ +\ {\bar {\nu }}_{e}}

Als dusdanig kan dit verval gebruikt worden in de geochronologie ter datering van gesteenten en sedimenten. Verder wordt het gebruikt als bewijs voor de nucleosynthetische processen vlak voor het ontstaan van het zonnestelsel.

Bronnen, noten en/of referenties

(en) J. Schaefer, T. Faestermann, G.F. Herzog, K. Knie, G. Korschinek, J. Masarik, A. Meier, M. Poutivtsev, G. Rugel, C. Schlüchtere, F. Serifiddin & Gisela Winckler (2006) - Terrestrial manganese-53 — A new monitor of Earth surface processes, Earth and Planetary Science Letters, 251 (3-4), pp. 334–345
(en) Wolfram Alpha

Isotopen van mangaan (Mn)
⁴⁴Mn · ⁴⁵Mn · ⁴⁶Mn · ⁴⁷Mn · ⁴⁸Mn · ⁴⁹Mn · ⁵⁰Mn · ⁵¹Mn · ⁵²Mn · ⁵³Mn · ⁵⁴Mn · ⁵⁵Mn · ⁵⁶Mn · ⁵⁷Mn · ⁵⁸Mn · ⁵⁹Mn · ⁶⁰Mn · ⁶¹Mn · ⁶²Mn · ⁶³Mn · ⁶⁴Mn · ⁶⁵Mn · ⁶⁶Mn · ⁶⁷Mn · ⁶⁸Mn · ⁶⁹Mn

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.