Lunar Orbital Platform-Gateway
De Lunar Orbital Platform-Gateway (LOP-G), ook wel Lunar Gateway is een internationaal project geleid door NASA. Het project stelt een ruimtestation voor dat in een baan rond de maan zal worden gebracht. Het ruimtestation zal communicatie vanaf de maan onderhouden met de Aarde. In een later stadium zal er ook een laboratorium en vertrekken voor een kortstondig verblijf aan het ruimtestation worden gekoppeld, tevens zal het station ook ruimte gaan bieden aan robots en rovers. Het ruimtestation zal van energie worden voorzien door middel van zonne-energie. De gateway zal een zeer excentrische elliptische baan over de polen van de maan beschrijven met het perigeum boven de noordpool. Het vlak van deze baan zal haaks op de lijn van de aarde naar de maan zijn. Hierdoor is communicatie met de aarde altijd mogelijk.
Lunar Orbital Platform-Gateway
| ||||
| Kunstmatige satelliet | ||||
 | ||||
| Doel | Maanmissies en Deep Space Transit (DST) | |||
| Organisatie | NASA, ESA en andere | |||
| Gelanceerd met | Commerciële draagraketten en later ook SLS Block 1B[1] | |||
| Fysische gegevens | ||||
| Massa | 75.000 kg | |||
| ||||
In de Gateway zal onderzoek worden verricht naar planeten, astrofysica, aardobservaties, heliofysica, fundamentele ruimtebiologie en het menselijk welzijn. De Gateway zal worden ontwikkeld, onderhouden en gebruikt in samenwerking met commerciële ruimtevaartbedrijven en andere internationale partners van NASA. De Gateway is een eerste stap in het mogelijk maken van langdurige missies naar het oppervlak van de maan, en maakt dan ook deel uit van het Artemisprogramma van NASA. Ook zal Lunar Gateway gebruikt kunnen worden door NASA's voorgestelde Deep Space Transport, waarbij in 300-400 dagen een reis naar Mars gemaakt kan worden. Deep Space Transport maakt gebruik van herbruikbare ruimteschepen, zoals Orion. Deze schepen zullen worden aangedreven met elektriciteit en chemische reacties.
Bouw
Op 23 mei 2019 werd het contract voor de bouw van het Power and Propulsion Element (PPE) toegekend aan Maxar Technologies.[2] Hiermee is het eerste ontwikkelingscontract voor de Lunar Gateway een feit. Het bedrijf wordt hierin bijgestaan door Blue Origin en Draper Corporation. Het PPE functioneert als servicemodule voor de Lunar Gateway en bevat zowel de voortstuwing en besturing als de elektriciteitsvoorziening (zonnepanelen) en communicatieantennes van de Lunar Gateway. Het PPE zou eind 2022 met een commerciële draagraket moeten worden gelanceerd. Daarna volgt in 2023 een mini habitat met aanmeerpoorten waarmee de basisversie van de Gateway klaar gereed zou moeten komen om de bemande Orioncapsules en de maanlanders van Artemis-missies te ontvangen. In februari 2020 werd duidelijk dat de Gateway in 2024 nog niet klaar voor gebruik is. Artemis III zal daarom geen gebruik maken van de Lunar Gateway. Na activatie van het ruimtestation zal het verder worden uitgebreid en geïnternationaliseerd.
Bevoorrading
Om de Gateway te bevoorraden laat NASA meerdere commerciële bevoorradingsvoertuigen ontwikkelen. SpaceX werd hiervoor op 27 maart 2020 als eerste gecontracteerd. Zij zullen de Dragon XL, een grotere, niet herbruikbare variant van hun Dragon-ruimtevaartuigen ontwikkelen die meer dan 5000 kilogram vracht kan vervoeren. Deze worden vanaf 2024 met Falcon Heavy-raketten gelanceerd.
De ruimtevaartbedrijven Northrop Grumman Space Systems en Sierra Nevada Corporation zijn anno april 2020 nog in de race voor een bevoorradingscontract. Het voorstel van Boeing Space is inmiddels afgewezen omdat het bedrijf geen toezicht van NASA wilde toestaan ter bescherming van hun intellectuele eigendommen.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Artemisprogramma | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|