Ludovika van Beieren

Marie Ludovika Wilhelmina (München, 30 augustus 1808 — aldaar, 26 januari 1892), hertogin in Beieren, geboren prinses van Beieren, was de vijfde dochter van koning Maximiliaan I Jozef van Beieren en koningin Caroline.
Haar zus Sophie was de moeder van Frans Jozef I van Oostenrijk.

Ludovika van Beieren
30 augustus 1808 - 26 januari 1892
Portret Ludovika op jeugdige leeftijd.
Prinses van Beieren
Periode	1808-1892
Hertogin in Beieren
Periode	1828-1892
Geboren	München, koninkrijk Beieren
Vader	Maximiliaan I Jozef van Beieren
Moeder	Caroline van Baden
Dynastie	Huis Wittelsbach Huis Palts-Birkenfeld-Bischweiler
Broers/zussen	Sophie van Beieren
Partner	Maximiliaan in Beieren
Kinderen	Lodewijk in Beieren Wilhelm Karl in Beieren Helene in Beieren Elisabeth in Beieren Karel Theodoor in Beieren Marie Sophie Amalie in Beieren Mathilde in Beieren Maximiliaan in Beieren Sophie in Beieren Maximiliaan Emanuel in Beieren
Portaal    Duitsland

Ludovika op hoge leeftijd

Op 9 november 1828 trouwde Ludovika (Louise) met haar achterneef hertog Maximiliaan in Beieren (uit het Huis Wittelsbach). Het paar woonde in de winter in het Hertog Maxpaleis te München en in de zomer op Schloß Possenhofen aan de Starnberger See. Ze kregen tien kinderen, van wie de bekendste, Elisabeth (Sisi), zou trouwen met de Oostenrijkse keizer Frans Jozef I, een volle neef van Elisabeth. Haar zoon Karel Theodoor was de vader van Elisabeth in Beieren en daarmee een voorvader van de Belgische koningen sinds 1934.

In haar laatste levensjaren werd ze geconfronteerd met tragische gebeurtenissen, zoals de dood van haar neef Lodewijk II en de zelfmoord van haar kleinzoon Rudolf.

Op 25 januari 1892 ontving keizerin Elisabeth een telegram uit München: Ludovika had longontsteking. Op 26 januari 1892, om vier uur in de ochtend, stierf hertogin Ludovika op 83-jarige leeftijd.

Bij haar overlijden had ze zeven kinderen, vijftien kleinkinderen en twaalf achterkleinkinderen. Een dag na haar overlijden werd haar dertiende achterkleinkind geboren.