Lood(II)oxide

Lood(II)oxide (PbO) of loodglit is een wit kristallijn oxide van lood dat voorkomt als het mineraal litharge. Een ander oxide van lood is loodmenie (Pb3O4) dat uit 2- en 4-waardig lood bestaat. Zoals alle loodverbindingen zijn loodoxiden zeer giftig.

Lood(II)oxide
Structuurformule en molecuulmodel
Lood(II)oxide
Algemeen
Molecuulformule
     (uitleg)
PbO
Molmassa223,19 g/mol
CAS-nummer1317-36-8
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar
H-zinnenH302 - H332 - H351 - H360Df - H362 - H372 - H410
EUH-zinnengeen
P-zinnenP201 - P260 - P263 - P280 - P301+P312+P330 - P308+P313
EG-Index-nummer082-001-00-6
VN-nummer3288
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandvast
Kleurwitgeel
Dichtheid9,5 g/cm³
Smeltpunt886 °C
Kookpunt1477 °C
Onoplosbaar inwater
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Toepassingen

De stof wordt gebruikt bij de vulkanisatie van rubber. Verder is het van oudsher een belangrijk bestanddeel van kristalglas. Tegenwoordig worden ook andere toevoegingen hiervoor toegepast.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.