Linnaeusstraat 2C, Amsterdam

Linnaeusstraat 2C te Amsterdam is een gebouw aan de Linnaeusstraat, Amsterdam-Oost.

Linnaeusstraat 2 BC
Linnaeusstraat 2 BC (februari 2020)
Locatie
Locatie	Amsterdam-Oost Linnaeusstraat
Status en tijdlijn
Oorspr. functie	overnachtingen
Huidig gebruik	hotel
Start ontwerp	1965
Start bouw	maart 1966
Bouw gereed	1967
Opening	gasten: 2 oktober 1967 officieel: 6 november 1967
Architectuur
Bouwstijl	modernisme
Bouwinfo
Architect	Tjeerd Dijkstra
Eigenaar	NH Hotel Group
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

De Linnaeusstraat begint aan de Mauritskade met een rotonde. Op de zuidwestelijke hoek huist het klassiek aandoende hoofdgebouw van het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT). Direct daarnaast op nummer 2c staat sinds 1967 een daarmee contrasterend gebouw ontworpen door ingenieur Tjeerd Dijkstra (geboren 1931) van Verster, Dijkstra en Cannegieter. Het is een tien verdiepingen hoge torenflat, die oorspronkelijk diende tot huisvesting van buitenlandse gasten van het KIT (Internationaal Centrum). Rond een centrale kern lagen per etage zes een- en twee tweepersoonskamers. Het gebouw verrijst uit een voet van één bouwlaag, waarin centrale voorzieningen zijn ondergracht naar een hoogte van negenendertig meter. Die lage bouwlaag was nodig om een geleidelijke overgang te verkrijgen met het Oosterpark dat het gebouw deels omringt. Het meest in het oogspringende aan het gebouw is de afsluiting van het gebouw. Rondom het dakterras is een metershoge rand van cortenstaal aangebracht; een van de eerste keren dat dat materiaal in de architectuur werd gebruikt. De bouwkosten bedroegen rond de 4,5 miljoen gulden. De eerste paal ging in maart 1966 de grond in.[1] De officiële opening vond plaats op 6 november 1967 door minister Bé Udink, nadat het gebouw ongeveer een maand eerder in gebruik was genomen.

Het gebouw werd later in gebruik genomen als filiaal (Amsterdam Tropen Hotel) binnen de NH Hotel Group.

Het gebouw werd in 2008 door de dienst Bureau Monumenten & Archeologie onder bestuur van wethouder Tjeerd Herrema geplaatst op de lijst van Top-100 van de naoorlogse bouwkunst.[2] Het bestuur van Stadsdeel-Oost vond het gebouw vijf jaar later echter niet uniek genoeg om een status van gemeentelijk monument of rijksmonument te verlenen.