Liggende leeuwenbek

De liggende leeuwenbek (Linaria supina) is een eenjarige, soms twee- of meerjarige kruidachtige plant uit de weegbreefamilie (Plantaginaceae). De liggende leeuwenbek komt van nature voor in Zuidwest-, Zuid- en Midden-Europa en Noord-Afrika. Is ingevoerd in Zuid-Zweden. In Nederland is het een exoot.

Liggende leeuwenbek
Liggende leeuwenbek
Taxonomische indeling
Rijk: Plantae (Planten) Stam: Embryophyta (Landplanten) Klasse: Spermatopsida (Zaadplanten) Clade: Bedektzadigen Clade: 'nieuwe' Tweezaadlobbigen Clade: Lamiiden Orde: Lamiales Familie: Plantaginaceae (Weegbreefamilie) Geslacht: Linaria (Vlasleeuwenbek)
Soort
Linaria supina (L.) Chaz. (1790)
Bloem met spoor
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Liggende leeuwenbek op Wikispecies
Portaal    Biologie

De 5 - 30 cm hoge plant heeft liggende tot opstijgende stengels en bloeit van mei tot in september met lichtgele bloemen, die in een beklierde tros zitten. Het gehemelte van de bloem is oranje. De bloemkroon is met de spoor 20 -25 mm lang. De vrijwel rechte spoor is 10 - tot 15 mm lang. De kelkslippen hebben een stompe top.

De 5 - 20 mm lange en 1 -2 mm brede, verspreid staande, grijsgroene bladeren zijn lijnvormig. De onderste bladeren staan in kransen.

Liggende tot opstijgende stengel met bladeren

De 3 - 6,5 mm grote vrucht is een met enkele klierharen bezette doosvrucht, die met spleten openspringt. De donkergekleurde, 1,7 - 2,8 × 1,5 - 2,7 mm grote, zaden zijn glad.

Tekening met bloem, doosvrucht en zaad

De liggende leeuwenbek komt in Nederland voor op spoorwegemplacementen in Zuid-Limburg en stedelijke gebieden.