Lidia Skoblikova

Skoblikova nam drie keer deel aan de Olympische Winterspelen (in 1960, 1964 en 1968) en acht keer aan de Wereldkampioenschappen, de enige twee internationale kampioenschappen in haar actieve schaatsperiode.

Op de Winterspelen van 1960, waar het vrouwenschaatsen voor het eerst op het programma stond, begon Skoblikova's weg naar olympische roem. In Squaw Valley werd ze de eerste olympisch kampioene op de 1500 en 3000 meter. Bij haar deelname op de Winterspelen van 1964 in Innsbruck heerste ze op alle vier de afstanden en won ze viermaal goud. Haar dominante optreden werd verbeterd op de Winterspelen van 1980 in Lake Placid toen Eric Heiden alle vijf de afstanden bij de mannen won. Met zes keer goud is ze de succesvolste olympische schaatser (man/vrouw).

Ze debuteerde in 1959 met een bronzen medaille op het WK van 1959. De Sovjet-Unie domineerde in die dagen het vrouwenschaatsen en leverde tussen 1948 en 1966 de wereldkampioene. Alleen in 1951, toen er geen Sovjetschaatssters deelnamen, ging de titel naar de Finse Eevi Huttunen. Op het WK van 1960 veroverde ze haar tweede bronzen medaille. Het jaar erop won ze voor de derde achtereenvolgende keer brons op het WK van 1961. In 1962 werd ze tweede en in 1963 werd ze voor het eerst wereldkampioene, in 1964 prolongeerde ze deze titel. Op beide kampioenschappen won ze alle vier de afstanden. Ze is daarmee de enige vrouw die op twee WK allroundtoernooien alle afstanden won.[1] Ze behaalde bij haar acht deelnames aan het WK allround achttien afstandsmedailles (10-6-2).

De schaatshal in de Russische plaats Tsjeljabinsk is naar haar genoemd, het draagt haar bijnaam 'De bliksemschicht van de Oeral'.