Levend erfgoed

Verenigingen ter bescherming van het levend erfgoed richten zich op de bescherming van historisch waardevolle dierenrassen.

Vele dierenrassen werden vroeger gefokt en geselecteerd omwille van vlees- of melksmaak, hoeveelheid wol, jachtinstinct of esthetiek (gezelschapsdieren). Vele rassen waren ook toegespitst om de landbouwer zo veel mogelijk van zijn benodigdheden te voorzien (zowel melk, vlees en wol tegelijk produceren), de zogenaamde dubbeldoelrassen. Dit principe is in de huidige economische context minder rendabel omdat landbouwbedrijven zich steeds meer specialiseren en zich vooral richten op een maximale opbrengst.

Liefhebbers hebben zich ontfermd over verwaarloosde populaties en trachten deze te behouden voor volgende generaties. Dat is ook nodig omdat gespecialiseerde rassen sterk lijden onder inteelt en een verzwakte immuniteit. Bovendien maken historische rassen deel uit van onze folklore en cultuur en zijn ze vaak een landschapselement (trekpaard, schaap).

In Vlaanderen wil de stichting levend erfgoed al deze sympathisanten onder één vlag verenigen. De organisatie houdt een jaarlijkse beurs en stelt zich tot doel Belgische dierenrassen te verzamelen in het "levend erfgoedpark" in Puyenbroeck, Wachtebeke (Oost-Vlaanderen).