Lavotsjkin La-7

De Lavotsjkin La-7 (Russisch: Лавочкин Ла-7) (NAVO-codenaam: Fin) was een Sovjet-jachtvliegtuig tijdens de Tweede Wereldoorlog, ontworpen door Lavotsjkin. Het was een ontwikkeling en verbetering van de Lavotsjkin La-5 en de laatste in een familie van vliegtuigen die begonnen was met de LaGG-1 in 1938.

Lavotsjkin La-7 Fin
Algemeen
Rol	jachtvliegtuig
Bemanning	1
Varianten	La-7, La-7R, La-7D, La-7S, La-7UTI
Status
Eerste vlucht	november 1943
Aantal gebouwd	5.753
Gebruik	Tsjechoslowakije, Roemenië, Sovjet-Unie
Afmetingen
Lengte	8,60 m
Hoogte	2,54 m
Spanwijdte	9,80 m
Vleugeloppervlak	17,5 m²
Gewicht
Leeggewicht	2.638 kg
Startgewicht	3.400 kg
Krachtbron
Motor(en)	1× Sjvetsnov ASj-82FN stermotor
Vermogen	1.380 kW
Prestaties
Topsnelheid	680 km/u
Vliegbereik	990 km
Dienstplafond	9.500 m
Bewapening
Boordgeschut	2× 20mm ShVAK kanonnen of 3× Berezin B-20 kanonnen
Bommen	tot 200 kg
Portaal    Luchtvaart

Tegen 1943 was de La-5 de hoeksteen van de Sovjet Luchtmacht geworden, maar de bedenker van het toestel, Semjon Lavotsjkin, en ook de ingenieurs bij TsAGI vonden dat ze het konden verbeteren. De LaGG-1 was ontworpen in een tijd toen het nodig werd geacht om al het metaal te sparen, en had daarom een basis gemaakt van multiplex. De Sovjet strategen waren ervan overtuigd dat dat geen probleem meer zou zijn, dus herontwierp Lavotsjkin grote delen van het toestel en gebruikte nu ook metaallegeringen. Er werden ook nog een aantal aerodynamische wijzigingen doorgevoerd, waardoor de prestaties nog verder verbeterden. Het prototype, intern aangeduid met La-120, vloog voor het eerst in november, en werd snel in productie genomen, waarna het in de volgende lente in dienst kwam.

De La-7 eigende zich een zeer goede reputatie toe tijdens de oorlog, en werd gevlogen door de beste aas van de Sovjets, Ivan Kozjedoeb. Om een volle cirkel te maken kostte 19-21 seconden.

De La-7 was de enige Sovjet jager die een Messerschmitt Me-262 neerschoot, op 15 februari 1945 boven Duitsland.

De totale productie van de La-7 bleef steken op 5.753 toestellen, waaronder ook nog een aantal La-7UTI trainers. Het volgende model, de La-9 leek uiterlijk erg op de La-7, maar was in feite een totaal ander toestel.