Moerassneeuwhoen

Het verenkleed is 's zomers roodbruin en 's winters sneeuwwit. De neusgaten en poten zijn bevederd om warmte vast te houden. De lichaamslengte bedraagt 38 cm en het gewicht 550 tot 700 gram. Het verenkleed van beide geslachten is verschillend.

Deze geharde vogels zijn goed bestand tegen de strenge winters op het noordelijk halfrond. Voor beschutting worden tunnels gegraven in de sneeuw. Het voedsel bestaat uit zaden, jonge blaadjes, knoppen en soms insecten.

Moerassneeuwhoenders komen het hele jaar voor in de noordelijk bergachtige gebieden van Scandinavië, Rusland, Noord-Amerika en Azië. In Nederland en België komt het dier niet voor.

De soort telt 17 ondersoorten:

• L. l. scotica (Schots sneeuwhoen): Komt voor in Groot-Brittannië en Ierland.
• L. l. variegata: de eilandjes nabij westelijk Noorwegen.
• L. l. lagopus: Scandinavië en noordelijk Rusland.
• L. l. rossica: van de Baltische landen tot centraal Rusland.
• L. l. koreni: van Siberië tot Kamtsjatka.
• L. l. maior: noordelijk Kazachstan en zuidwestelijk Siberië.
• L. l. brevirostris: van de westelijke Himalaya tot zuidelijk Siberië en westelijk Mongolië.
• L. l. kozlowae: noordelijk Mongolië en zuidelijk Siberië.
• L. l. sserebrowsky: van noordoostelijk Mongolië tot zuidoostelijk Siberië en noordoostelijk China.
• L. l. okadai: Sachalin.
• L. l. alascensis: Alaska.
• L. l. muriei: de Aleoeten en Kodiak.
• L. l. alexandrae: de eilanden van zuidoostelijk Alaska en noordwestelijk Brits-Columbia.
• L. l. leucoptera: meest noordelijk Canada en de arctische eilanden.
• L. l. alba: noordelijk Canada.
• L. l. ungavus: noordoostelijk Canada.
• L. l. alleni: Newfoundland.

• Soortenbank. Beschrijving, afbeeldingen en geluid.

• 
  Moerassneeuwhoen in het Nationaal Aardoliereservaat Alaska.
• 
  Eieren van het moerassneeuwhoen.