Kolbeinsey

Kolbeinsey (eiland van Kolbeinn, in vroege documenten ook weleens Meeuw Steen genoemd)[1] is een klein vulkanisch eiland 105 kilometer ten noorden van IJsland en 74 kilometer noordwestelijk van het eiland Grímsey. Het eiland is het meest noordelijk gelegen punt van IJsland. Het uit basaltisch stollingsgesteente bestaande eiland is slechts 8 meter hoog en is door de vele gasbellen in het basalt sterk onderhevig aan erosie door de wind, golven, vorst en voorbij drijvende ijsbergen. Als de afkalving met dezelfde snelheid voortzet als in het verleden, dan zal het op niet al te lange termijn, waarschijnlijk rond 2020, helemaal in de golven verdwijnen. Dan wordt Grímsey het meest noordelijke stukje IJsland.

Kolbeinsey

Eiland van IJsland
Locatie
Land	IJsland
Locatie	Groenlandzee
Coördinaten	67° 8′ NB, 18° 41′ WL
Algemeen
Oppervlakte	0,00009 km²
Hoogste punt	8 m
Foto's

Het eiland wordt voor het eerst genoemd in het oude IJslandse Landnámabók (boek der landname). Daar wordt over het eiland gesproken als een soort springplank voor de zeevaarders naar Groenland. Volgens de Svarfdæla saga is het eiland genoemd naar Kolbeinn Sigmundarson, die in Kolbeinsdalur in Skagafjörður woonde. Hij zou voor het eerst in een boot naar het eiland zijn gevaren, maar is later vlak bij Grímsey verdronken.

De originele omvang van Kolbeinsey is onbekend. Toen het eiland in 1616 voor het eerst werd opgemeten, was het ongeveer 700 bij 100 meter. In 1903 was daar nog maar de helft van over en in 1982 was het eiland nog maar 39 meter lang. In 1988 werd getracht om een stuk met beton te verstevigen zodat er nog een helikopter op kon landen. Begin 2001 was de oppervlakte 90 m², ongeveer ter grootte van een cirkel met een straal van 5,5 meter, en in maart 2006 brak de helft van het met beton versterkte deel af waardoor de landingsplaats niet meer geschikt is.