Klein bronkruid

Het klein bronkruid (Montia minor, synoniem: Montia fontana ssp. minor) is een eenjarige of in het water overblijvend kruid dat behoort tot de familie Montiaceae. Vroeger werd de soort ingedeeld in de posteleinfamilie (Portulaceae). De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als algemeen voorkomend en stabiel of iets toegenomen. De soort komt overwegend voor in gebieden met een gematigd klimaat. Er zijn ook auteurs die klein en groot bronkruid tot dezelfde soort Montia fontana rekenen.

Klein bronkruid
Taxonomische indeling
Rijk: Plantae (Planten) Stam: Embryophyta (Landplanten) Klasse: Spermatopsida (Zaadplanten) Clade: Bedektzadigen Clade: 'nieuwe' Tweezaadlobbigen Clade: Geavanceerde tweezaadlobbigen Orde: Caryophyllales Familie: Montiaceae Geslacht: Montia (Bronkruid)
Soort
Montia minor L. (1753)
1= Klein bronkruid
Afbeeldingen Klein bronkruid op Wikimedia Commons
Portaal    Biologie

De plant wordt 5 - 15 cm groot. De iets doorschijnende, slappe, sterk vertakte, vaak rood aangelopen stengels zijn meestal liggend, maar kunnen ook recht opstaan of in het water zweven. De iets vlezige, tamelijk duidelijk gesteelde, 0,5 - 1,5 cm lange bladeren zijn ruitvormig tot eirond.

De plant bloeit van april tot in juli met 1 - 2 mm grote, trechtervormige, witte bloemen, die met 2 - 5 bloemen in kleine losse trossen zitten. De bloem heeft 3 kleine en 2 grote slippen. De onderste bloemen hebben 1 - 2 schutbladen. De bloem heeft drie meeldraden. De stijl heeft drie stempels. De ronde kelk heeft twee kelkbladen. De zoom van de kelk blijft aanwezig in de vruchttijd.

De vrucht is een eenhokkige, driekleppige doosvrucht met een centrale zaaddrager en bevat drie zaden. De zwarte zaden zijn dof en aan alle kanten voorzien van grote knobbeltjes, die even breed zijn als de mazen van de zaadhuid. Ze hebben een rond of plat mierenbroodje.

Het klein bronkruid komt voor op natte tot vochtige, matig voedselrijke grond op steile kantjes en in karrensporen in weilanden, op akkers, begraafplaatsen en paden.