Klein Begijnhof Leuven

Het Klein Begijnhof van Leuven is een wijk bestaande uit een straat en twee doodlopende steegjes ten noorden van de Sint-Geertrui-abdij. Deze wijk werd tot in de 19e eeuw bewoond door begijnen. Zoals de naam aangeeft, is dit begijnhof het kleinste van twee begijnhoven in de stad. Het andere, Groot Begijnhof ligt aan de andere kant van de stad, en beide hoven hebben in feite geen gemeenschappelijke geschiedenis (in tegenstelling tot de twee begijnhoven in Mechelen).

Klein begijnhof in Leuven

Het Klein Begijnhof wordt soms ook Oud Begijnhof genoemd. Het woord oud zou niet betekenen dat dit begijnhof ouder is dan het andere, wel dat dit begijnhof over minder financiële middelen beschikte dan zijn grote tegenhanger, waardoor de gebouwen sneller in een vervallen toestand verkeerden.

De oudste bekende documenten van dit begijnhof dateren van 1272 (voor het Groot Begijnhof gaat dit bijna een halve eeuw verder terug). Het Klein Begijnhof zou ontstaan zijn als een gemeenschap van vrouwen die dienden in de nabijgelegen abdij van Sint-Geertrui (maar zeker is dat niet). Aanvankelijk (tot 1631) vormde het Klein Begijnhof geen eigen parochie. Pas in de 1636 werd een kerk in laatgotische stijl voor de begijnen gebouwd. Het aantal begijnen reikte nooit boven de 100, en zakte na de Franse Revolutie erg snel weg. De kerk werd nog in de 19e eeuw (1862) afgebroken en in 1954 moest ook de infirmerie wijken voor de oprukkende bierbrouwer Artois. De begijnenhuisjes, sinds de Franse Revolutie eigendom van het OCMW, vervielen steeds verder, totdat in de jaren 90 eerst een schuchtere, later in de jaren 2000 een grondige restauratie werd doorgevoerd. Na de restauratie werden de huisjes weer wit geverfd (waardoor het Klein Begijnhof een ander uitzicht kreeg dan het Groot Begijnhof).

Van dit begijnhof resten vandaag een dertigtal huizen in traditionele Vlaamse stijl. Over het algemeen zijn ze soberder afgewerkt dan die in het Groot Begijnhof, wat wijst op de beperkte middelen van de begijnen in dit hof.

Ongeveer de helft van de huisjes werd in 2005 aan particulieren verkocht. De rest is nog steeds eigendom van het OCMW en wordt aan particulieren verhuurd.