Kevin Kim

Kim zette zijn eerste stappen op het ATP-circuit in 1996. Hij kreeg een wildcard voor de US Open van dat jaar. Hij verloor in de eerste ronde van zijn landgenoot David Wheaton, die eveneens met een wildcard tot het toernooi was toegelaten. In 1997 werd Kim proftennisser. Hij speelde vanaf dan hoofdzakelijk futures- en challengertoernooien. In 1999 won hij zijn eerste challenger in het dubbel, in het Canadese Granby en haalde hij zijn eerste enkelfinale in de challenger van Lexington. Hij nam dat jaar ook weer deel aan de US Open met een wildcard, maar werd in de eerste ronde gewipt door Fernando Meligeni. In 2000 boekte Kim zijn eerste winst in een ATP-toernooi. Hij verloeg in de eerste ronde van het ATP-toernooi van Washington zijn landgenoot David Caldwell. In de tweede ronde verloor hij van Àlex Corretja. Hij kreeg opnieuw een wildcard voor de US Open en verloor opnieuw in de eerste ronde.

In het najaar van 2001 won Kim zijn eerste challenger. In de finale van de challenger van Burbank versloeg hij Vincent Spadea met 6-2, 6-4. In 2002 en 2003 haalde hij telkens de finale van de challenger van Joplin. In 2004 wist Kim zich te kwalificeren voor de hoofdtabel van Roland Garros. Hij verloor in de eerste ronde van het tiende reekshoofd, de Fransman Sébastien Grosjean. In september bereikte hij in Peking zijn eerste ATP-kwartfinale, die hij verloor van de uiteindelijke winnaar Marat Safin. Hij won dat jaar 3 challengers (Andorra, Aptos en Burbank) en dook op het eind van het jaar voor het eerst de top 100 binnen. Hij sloot het jaar af op plaats 99.

In 2005 won Kim voor het eerst een match op een grandslamtoernooi. Op de Australian Open haalde hij de derde ronde, met winst tegen Lee Hyung-taik en Guillermo García López. Hij verloor in de derde ronde van ex-Australian Openkampioen Thomas Johansson. Hij haalde de kwartfinale op het ATP-toernooi van Delray Beach en haalde de tweede ronde op de Masterstoernooien van Indian Wells en Miami. In maart haalde hij de 63e plaats, zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst. Op Roland Garros werd hij in de eerste ronde uitgeschakeld. Op Wimbledon haalde hij de tweede ronde. Op de US Open werd hij meteen in de eerste ronde gewipt. Kim eindigde 2005 op plaats 98 op de ranglijst.

Op de Australian Open van 2006 haalde Kim de tweede ronde. In februari won hij de challenger van Dallas. Net zoals in 2005 haalde hij de tweede ronde op de Masterstoernooien van Indian Wells en Miami. Op Roland Garros haalde hij voor het eerst de tweede ronde (winst tegen Julio Silva, verlies tegen de uiteindelijke winnaar Rafael Nadal). Op Wimbledon en de US Open werd hij meteen in de eerste ronde uitgeschakeld.

In 2007 kwalificeerde Kim zich voor de Australian Open, maar hij verloor in de eerste ronde van Stanislas Wawrinka. In juni won hij de challenger van Yuba City. Op Wimbledon verloor hij in de eerste ronde van Nicolás Lapentti. In 2008 kon Kim zich enkel kwalificeren voor Wimbledon. Hij verloor in de eerste ronde. In juli 2008 won hij de challenger van Aptos en in september die van Tulsa.

In 2009 haalde hij de tweede ronde op het Masterstoernooi van Miami (winst tegen Michaël Llodra, verlies tegen Roger Federer). Op Roland Garros werd hij in de eerste ronde uitgeschakeld door de latere verliezend finalist Robin Söderling. Ook op Wimbledon raakte hij niet verder dan de eerste ronde, na verlies tegen David Ferrer. In juli haalde hij de kwartfinale op het ATP-toernooi van Newport en op de US Open bereikte hij de tweede ronde. In beide gevallen werd hij uitgeschakeld door zijn landgenoot Sam Querrey. Kims beste resultaat in het najaar was de winst op de challenger van Charlottesville.

In 2010 en 2011 speelde Kim hoofdzakelijk challengers, maar zonder grote resultaten.

Deze gegevens zijn bijgewerkt tot en met 30 december 2011.

N.B. "l.c." = lagere categorie

N.B. "g.r." = geen ranking