Kees Staf

	Kees Staf
	Kees Staf in 1950
	Algemene informatie
Volledige naam	Cornelis (Kees) Staf
Geboren	Ede, 23 april 1905
Overleden	Arnhem, 10 september 1973
Partij	CHU
Portaal	Politiek ; Nederland

Cornelis (Kees) Staf (Ede, 23 april 1905 – Arnhem, 10 september 1973) was een CHU-minister op de twee defensie-departementen in de jaren vijftig. Hij was eerder president-directeur van de Heidemij en topambtenaar op het ministerie van Landbouw. In 1951 werd hij voor de CHU minister van Oorlog en van Marine in de vier opeenvolgende kabinetten Drees I (1951-1952), Drees II (1952-1956), Drees III (1956-1958) en Beel II (1958-1959). Hij reorganiseerde de Nederlandse strijdkrachten, onder meer vanwege de Nederlandse deelname aan de NAVO. Hij speelde bij enkele kabinetsformaties een bemiddelende rol.

Staf was niet geheel onomstreden vanwege zijn betrokkenheid bij de uitzending van Nederlandse boeren naar Oost-Europa tijdens de Tweede Wereldoorlog.[1] Loe de Jong geeft een goed gedocumenteerde beschrijving van deze kwestie. Hij is kritisch over Stafs medewerking aan de uitzending van boeren naar het bezette Rusland: 'Niet-NSB'ers als (...) Staf raakten met wat zij aanvankelijk trachtten te bereiken, spoedig even geïsoleerd als Mussert (...)'.[2] De Jongs visie wordt door J.M.G. van der Poel betwist in het Biografisch Woordenboek van Nederland.[3]

Kees Staf in 1952

Externe link

Ir. C. (Kees) Staf, Parlement & Politiek

Bronnen, noten en/of referenties

Van ‘Oostlandveroveraar’ tot minister van Defensie en lid van de Eerste Kamer weblog Gerard de Boer
Dr. L. de Jong. Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog deel 5, maart '41 - juli '42. Eerste helft. Wetenschappelijke uitgave <met bronnen>. 's-Gravenhage / Martinus Nijhoff / 1974, p. 137.
Staf, Cornelis (1905-1973) in het Biografisch Woordenboek van Nederland: (...) zodra hij vernam dat er een Oost-Compagnie zou worden opgericht nam hij ontslag als voorzitter van Culano. Vooral op grond van dit gecorrumpeerde persbericht werd hij nog in de jaren '50 in insinuerende kranteartikelen beschuldigd van onvaderlandslievend gedrag. Aan zijn integriteit valt echter niet te twijfelen. Tijdens de bezetting heeft hij veel illegaal werk gedaan, en door zijn toedoen zijn honderden arbeiders, ambtenaren en studenten ontkomen aan tewerkstelling in Duitsland. De opvatting dat Staf door deze kwestie geïsoleerd raakte, is onjuist. In beter geïnformeerde kringen was algemeen bekend waar hij stond. Zo had hij bijvoorbeeld contact met het kleine groepje dat ondergronds de Stichting voor den Landbouw voorbereidde.

Zie de categorie Kees Staf van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Voorganger: H.L. (Hans) s'Jacob	Minister van Oorlog 1951-1959	Opvolger: S.J. (Sidney) van den Bergh
Voorganger: H.L. (Hans) s'Jacob	Minister van Marine 1951-1959	Opvolger: S.J. (Sidney) van den Bergh
Voorganger: L.J.M. (Louis) Beel	Minister van Overzeese Rijksdelen a.i. 1956-1957	Opvolger: G.Ph. (Gerardus Philippus) Helders
Voorganger: S.L. (Sicco) Mansholt	Minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening a.i. 1958	Opvolger: A. (Anne) Vondeling
Voorganger: A. (Anne) Vondeling	Minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening a.i. 1958-1959	Opvolger: V.G.M. (Victor) Marijnen

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Van ‘Oostlandveroveraar’ tot minister van Defensie en lid van de Eerste Kamer weblog Gerard de Boer

[2] Dr. L. de Jong. Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog deel 5, maart '41 - juli '42. Eerste helft. Wetenschappelijke uitgave <met bronnen>. 's-Gravenhage / Martinus Nijhoff / 1974, p. 137.

[3] Staf, Cornelis (1905-1973) in het Biografisch Woordenboek van Nederland: (...) zodra hij vernam dat er een Oost-Compagnie zou worden opgericht nam hij ontslag als voorzitter van Culano. Vooral op grond van dit gecorrumpeerde persbericht werd hij nog in de jaren '50 in insinuerende kranteartikelen beschuldigd van onvaderlandslievend gedrag. Aan zijn integriteit valt echter niet te twijfelen. Tijdens de bezetting heeft hij veel illegaal werk gedaan, en door zijn toedoen zijn honderden arbeiders, ambtenaren en studenten ontkomen aan tewerkstelling in Duitsland. De opvatting dat Staf door deze kwestie geïsoleerd raakte, is onjuist. In beter geïnformeerde kringen was algemeen bekend waar hij stond. Zo had hij bijvoorbeeld contact met het kleine groepje dat ondergronds de Stichting voor den Landbouw voorbereidde.