Kees Klop

Van 1978 tot 2001 werkte hij bij het wetenschappelijk instituut voor het CDA, vanaf 1984 als plaatsvervangend directeur. Hij was medeopsteller van diverse rapporten die door dit instituut werden uitgegeven, zoals Schepping en rentmeesterschap (1983), Waarde en Waardigheid (1996) en Partners in Duurzaamheid (2000).

Klop was sterk het gemeenschapsdenken toegedaan en voorspelde in de jaren negentig dat het destijds overheersende individualisme hiervoor zou plaatsmaken, wat het decennium daarop ook zijn beslag kreeg. Als belangrijk CDA-ideoloog was hij er medeverantwoordelijk voor dat deze christendemocratische partij de gemeenschap tot een van de speerpunten van haar ideologische basis maakte. Hij was er echter beducht voor dat dit gemeenschapsdenken zou doorschieten in kleinburgerlijk moralisme. Toenmalig CDA-minister Elco Brinkman leek volgens hem hiernaar af te wijken, reden waarom hij zich tegen diens kandidatuur voor het lijsttrekkerschap van de Tweede Kamerverkiezingen van 1994 keerde (Brinkman werd toch lijsttrekker).

Klop was ook een voorstander van een veelzijdig ingerichte samenleving, waarin voor allerlei maatschappelijke en godsdienstige groeperingen (ook die van de islam) een plaats is ingeruimd. De angst van liberale zijde voor een al dan niet vermeend moslimfundamentalisme deelde hij daarom niet.

In 1996 werd Klop eveneens bijzonder hoogleraar "ethiek van de politieke praktijk met bijzondere aandacht voor (christelijke) levensbeschouwing" aan de faculteit filosofie en het Centrum voor Ethiek van de Radboud Universiteit Nijmegen. In dit ambt ging hij na hoe allerlei normen en waarden zich in de politiek van alledag verhouden. Hij betrok daarbij wat diverse vroegere (de katholiek Jacques Maritain en de protestant Herman Dooyeweerd) en hedendaagse christelijke denkers daarover hadden geschreven respectievelijk schrijven. Eveneens onderzocht hij hoe de godsdienst van de islam zich ten opzichte van de democratie opstelt.

Daarnaast was Klop van 1 december 2001 tot 18 maart 2005 omroepvoorzitter van de NCRV. Hij trachtte de protestantse basis van de NCRV meer gewicht in de schaal te geven. Om deze doelstelling te bereiken, wilde hij de medewerkers cursussen op dit gebied laten volgen.[2] Dezen waren echter niet met zijn plannen ingenomen en kwamen in verzet. Het conflict dat hieruit voortvloeide, leidde er uiteindelijk toe dat hij zijn voorzitterschap neerlegde. Hij werd tijdelijk opgevolgd door Jan Greven, vicevoorzitter van het verenigingsbestuur van de NCRV. Naar aanleiding van deze kwestie stapten twee bestuursleden - Afra Wamsteker en Lizzie Doorewaard - op.[3]

Kees Klop was getrouwd en had vier kinderen. Kerkelijk behoorde hij tot de Nederlandse Hervormde Kerk (in 2004 opgegaan in de Protestantse Kerk in Nederland). Hij overleed op 59-jarige leeftijd ten gevolge van een ernstige ziekte.

De begrafenis vond op 6 september plaats. Na een kerkdienst in de Bergkerk in Den Haag werd hij op de - eveneens in Den Haag gelegen - begraafplaats Westduin ter aarde besteld.