Kastlijntje

Het kastlijntje is een typografisch element in de vorm van een horizontaal streepje (—). Het wordt soms gebruikt voor het weergeven van een gedachtestreepje.

Leestekens

aanhalingstekens ( ",  ,  ,   )
accolade ( { } )
afbreekteken ( - )
apostrof ( ’ )
beletselteken ( , ... )
dubbelepunt ( : )
gedachtestreepje of kastlijntje ( , )
guillemets ( « » )
haakjes ( ( ), [ ],   )
komma ( , )
koppelteken ( - )
liggend streepje ( - )
omgekeerd uitroepteken ( ¡ )
omgekeerd vraagteken ( ¿ )
punt ( . )
puntkomma ( ; )
schuine streep ( / )
uitroepteken ( ! )
vraagteken ( ? )
weglatingsstreepje ( - )

Woordscheiding

hoge punt ( · )
spatie (   )

Algemene typografie

ampersand ( & )
apenstaartje ( @ )
asterisk ( * )
backslash ( \ )
bullet ( )
accent ( )
caret/dakje ( ^ )
emoticon ( :-) )
gelijkteken ( = )
graad ( ° )
hekje ( # )
munteenheidsteken ( ¤, ¢, $, , £, ¥, )
obelisk ( , )
paragraafsymbool ( § )
alineateken ( )
procentteken ( % )
promille ( )
tilde ( ~ )
trema ( ¨ )
umlaut ( ¨ )
laag streepje/underscore ( _ )
sluisteken ( |, ¦ )

Ongebruikelijke typografie

asterisme ( )
lozenge ( )
interrobang ( )
ironieteken ( )
referentieteken ( )
dusteken ( )
zero-width space ()

Het kastlijntje wordt in lopende tekst niet vaak hiervoor gebruikt, omdat het nogal lang is. Als gedachtestreepje wordt meestal een half kastlijntje (–) gebruikt, dat half zo lang is als het kastlijntje. Het halve kastlijntje moet niet verward worden met het minteken (−).

Naam

In de tijd dat men loden letters gebruikte, werd een liggend streepje kastlijntje genoemd als dat op een staafje lood was aangebracht dat net zo dik was als het corps. Bij corps 12 is het kastlijntje dus 12 punten lang.

Met name in teksten over computertoepassingen worden ook wel de Engelse termen gebruikt: em dash (kastlijntje) en en dash (half kastlijntje). De namen em en en stammen uit de tijd dat de hoofdletter M, als breedste letter, de volledige breedte van een vierkant letterstaafje innam, en de kleine letter n ongeveer half zo breed was. Dit is de reden dat de em als maateenheid even lang is als het corps.

Via het toetsenbord

De klassieke ASCII-tekenreeks bevat geen kastlijntje. Vaak behelpt men zich in dat geval met de divisie (-).

Modernere computers kunnen overweg met Unicode. De HTML-codes – (–) en — (—) staan voor een half resp. een heel kastlijntje. Onder Windows kunnen ze met de toetscombinaties Alt+0150 en Alt+0151 rechtstreeks ingevoerd worden, waarbij de cijfers van het numerieke toetsenbord gebruikt worden.

In de tekstverwerker Microsoft Word wordt het halve kastlijntje gemaakt met de combinatie van de ctrl-toets en het min-teken van het numerieke toetsenbord.[1] Het hele kastlijntje op een Apple door <option><shift>- tegelijk te tikken en op een computer met Windows via <alt><ctrl>-.[2]

Toepassing

Het kastlijntje en het halve kastlijntje worden gebruikt:

  • als gedachtestreepje[1]
    en daarom – voor we elkander weer vergeten –
    laten we zacht zijn voor elkander, kind.
  • ter inleiding van een directe rede, in plaats van aanhalingstekens. Dit is niet de gebruikelijke vorm in het Nederlands; hij wordt meestal toegepast in romans met veel dialogen:
    – Huil je? vroeg ze.
    – Nee, hoezo?
    – Jawel, je huilt wél!
    In het Engels is het gebruik van het kastlijntje in dialogen wel gebruikelijk.[1]

In bovenstaande gevallen wordt het (halve) kastlijntje door spaties omgeven. Sommige tekstverwerkers wijzigen een kort streepje automatisch in een kastlijntje als het streepje omringd wordt door spaties.[3]

Kastlijntjes zonder spaties worden gebruikt bij de volgende toepassingen:[4]

  • bij aanduidingen van een tijdsperiode of een ander bereik
    12.00–17.00 uur
    10–12 °C
    € 6.000–8.000
  • bij sportuitslagen
    3–0
  • bij geldbedragen
    € 125,–

Bij negatieve getallen kunnen spaties de leesbaarheid vergroten: −40 – 85 °C.

Het koppelteken, het weglatingsstreepje en het afbreekteken worden niet door een kastlijntje weergegeven maar door het kleinste streepje dat de zetter tot zijn beschikking heeft: de divisie.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.