Presidentieel kabinet

Het Presidentieel kabinet (Indonesisch: Kabinet Presidensial) was de eerste regering van de Republik Indonesia, en werd ingesteld na de Indonesische onafhankelijkheidsverklaring van 17 augustus 1945. Het kabinet omvatte 20 ministers en vier hoge functionarissen. Het bestond van 2 september tot 14 november 1945.

Presidentieel kabinet
Kabinet Presidensial
Kabinet in Indonesië
Start2 september 1945
Eind14 november 1945
OpvolgerKabinet-Sjahrir I
StaatshoofdSoekarno
Lijst van Indonesische kabinetten
Portaal    Politiek

Achtergrond
Pamflet met de aankondiging van het presidentieel kabinet en de provinciale gouverneurs.

De Indonesische archipel was sinds maart 1942 bezet door het Japanse keizerrijk, maar vanaf 1943 benoemden de Japanners in het licht van het kerende oorlogstij Indonesische adviseurs ("Sanyo") in het bestuur, en stelden de nationalistische voorman Soekarno aan als voorzitter van een Centrale Adviesraad (Chuo Sani-kai) in Jakarta.[1]. Op 7 augustus, een dag na de atoombom op Hiroshima, werd er een Voorbereidend Comité voor de Indonesische Onafhankelijkheid ((id) Panitia Persiapan Kemerdekaan Indonesia, PPKI) ingesteld, met Soekarno als voorzitter en Hatta als vicevoorzitter. Op 19 augustus werden er door dit comité 12 ministeries ingesteld voor het eerste Indonesische kabinet. In dit kabinet zaten mensen die eerder sanyo alsook mensen die niet met Japanners meegewerkt hadden. Het kabinet droeg verantwoording af aan Soekarno.[2][3]

Samenstelling

Regeringsleiders
President Viceresiden
Soekarno Mohammed Hatta

Ministers
Nr. Ministerspost Minister
1 Buitenlandse Zaken Achmad Soebardjo
2 Binnenlandse Zaken R.A.A Wiranatakoesoema V
3 Volksveiligheid Soeprijadi

(verdwenen)[4][5]

Soeljadikoesoemo

(waarnemend vanaf 20 oktober 1945)

4 Rechterlijke Macht Soepomo
5 Informatie Amir Sjarifoeddin
6 Financiën Samsi Sastrawidagda
(tot 25 september 1945)
Alexander Andries Maramis
(vanaf 26 september 1945)
7 Welvaart
(handel en landbouw)		 Soerachman Tjokroadisoerjo
8 Transport Abikoesno Tjokrosoejoso
9 Openbare Werken
10 Sociale Zaken Iwa Koesoemasoemantri
11 Onderwijs Ki Hadjar Dewantara
12 Gezondheid Boentaran Martoatmodjo
14 Ministers van Staat Mohammad Amir
Sartono
Wahid Hasjim
(voor godsdienstzaken)[6]
Alexander Andries Maramis
Oto Iskandar di Nata

Functionarissen met ministersstatus
  • Voorzitter van het hooggerechtshof: Dr. Koesoema Atmadja
  • Landsadvocaat: Gatot Tarunamihardja
  • Staatssecretaris: Abdoel Affar Pringgodigdo
  • Staatswoordvoerder: Soekarjo Wirjopranoto

Beëindiging van het kabinet

Het Centraal Indonesisch Nationaal Comité, dat de de facto wetgevende macht in de republiek was, eiste dat het kabinet aan hen verantwoording af zou leggen en niet aan president Soekarno. Soekarno stemde hiermee in en onthief het kabinet van zijn taken. Het kabinet werd opgevolgd door het kabinet-Sjahrir I onder leiding van de eerste minister-president Soetan Sjahrir.[7]

Indonesische kabinetten (1945 - heden)
Onafhankelijkheidsoorlog:Presidentieel · Sjahrir I · Sjahrir II · Sjahrir III · Amir Sjarifoeddin I · Amir Sjarifoeddin II · Hatta I · Noodkabinet · Hatta II
Verenigde Staten van Indonesië:VSI (deelstaat Republiek Indonesië: Soesanto · Halim)
Parlementaire democratie:Natsir · Soekiman · Wilopo · Ali Sastroamidjojo I · Boerhanoeddin Harahap · Ali Sastroamidjojo II · Djoeanda
Geleide democratie:Werkkabinet I · Werkkabinet II · Werkkabinet III · Werkkabinet IV · Dwikora I · Dwikora II · Dwikora III · Ampera I · Ampera II
Nieuwe Orde:Ontwikkeling I · Ontwikkeling II · Ontwikkeling III · Ontwikkeling IV · Ontwikkeling V · Ontwikkeling VI · Ontwikkeling VII
Reformasi:Hervorming van Ontwikkeling · Nationale Eenheid · Wederzijdse Hulp · Verenigd Indonesië I · Verenigd Indonesië II · Werkkabinet · Indonesië Vooruit
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.