Júlia Májeková

Júlia Májeková bezocht in de jaren 1930 – 1938 het gymnasium in Ružomberok. Vanaf 1939 tot 1944 studeerde zij Slowaaks en Duits aan de Filozofische faculteit van de Slowaakse universiteit (de huidige Comenius Universiteit) in Bratislava. Tijdens haar studie ontving ze een studiebeurs om één jaar (1942 – 1943) germanistiek aan de universiteit in Leipzig te studeren. Zij wilde lerares worden, na de afronding van haar studie werkte ze twee jaar als lerares op een handelsacademie in Martin. Tussen 1947 – 1948 volgde ze een postgraduaat neerlandistiek aan de Universiteit Leiden. Vanaf 1949 begon ze als redacteur bij de uitgeverij Tatran te werken. Ook tijdens haar pensioen zette ze haar werk als deskundige en taalredacteur bij de uitgeverij Lúč voort.

Opmerkelijk is dat Júlia Májeková als taalkundige geen vertaalopleiding gevolgd heeft. Tijdens haar universitaire studie vertaalde ze een paar Duitse werken en één werk van de Vlaamse auteur Ernest Claes Het leven van Herman Coene naar het Slowaaks. Ze vertaalde 19 Duitstalige en 28 Nederlandstalige werken in het Slowaaks en enkele hoorspelen. Haar korte vertalingen warden in Het tijdschrift voor Wereldliteratuur (Revue svetovej literatúry) gepubliceerd. Zij is auteur van enkele nawoorden en wetenschappelijke artikels over de vertaalde werken en van het hoofdstuk Nederlandse literatuur in de Geschiedenis van wereldliteratuur. Daarnaast stelde ze de lemma´s over Nederlandse ne Vlaamse auteurs in de Kleine ecyclopedie van de auteurs van de Wereldliteratuur (Malá encyclopedia spisovateľov sveta) samen. In haar tijd was zij de enige Slowaakse vertaalster van de Nederlandstalige literatuur naar het Slowaaks, later opgevolgd door Adam Bžoch. De vertalingen van Júlia Májeková zijn toegankelijk in de catalogus van verzamelde werken van de Slowaakse Nationale Bibliotheek

In 1974 kreeg ze de Ján Hollý vertaalprijs voor de vertaling van het werk De goden naar huis en in 1978 kreeg ze de Martinus Nijhoffprijs voor Vertalingen. Ze mocht de prijs niet in Nederland in ontvangst nemen, omdat ze door het toenmalig regime geen uitreisvisum kreeg en de prijs werd aan haar op de Nederlandse ambassade in Praag uitgereikt. De jury heft zich in de beoordeling van haar werk uitgesproken, dat zij als vertaalster zowel het origineel als de vertaling nauwkeurig behandelt en in het vertaalproces optimaal met de doeltaal werkt.