Joseph Haumont

Joseph Haumont (Lanaken, 31 mei 1783 - Lanklaar, 23 april 1848) was een Belgisch civiel ingenieur, filosoof en dichter. Hij was getrouwd met Marie-Catherine Cuvelier (1779-1864).

In 1806 kwam hij in overheidsdienst en van 1810-1814 was hij opzichter der tweede klasse van het Departement van Bruggen en Wegen. In 1817 verliet hij de overheidsdienst ten gevolge van een ruzie. Tussen 1817 en 1819 kwamen zijn meeste literaire werken tot stand.

Daar hij toch in zijn onderhoud moest voorzien, wist hij met behulp van kruiwagens een baan te bemachtigen als rentmeester bij de graaf van Merode te Pietersheim. De intendant van de graaf was echter tegen deze aanstelling en maakte Joseph het leven moeilijk, zodat deze uiteindelijk in 1827 weer bij het Departement van Bruggen en Wegen werd aangenomen. Daar was hij onder meer betrokken bij de aanleg van de weg naar Tervuren en de hoofdweg van Leuven naar Namen. In 1840 trok hij zich terug in een villa tussen As en Lanklaar. De plaats daarvan werd verbasterd tot Grote Homo.

Zijn filosofisch werk had vooral betrekking op beschouwingen omtrent de (natuur)wetenschappen en het daarbij behorend taalgebruik. Hij was een bewonderaar van de utopisch-socialistische denker Charles Fourier.