Johannes Bölter
Johannes Bölter (Mülheim an der Ruhr, 19 februari 1915 – aldaar, 16 september 1987) was een tankcommandant van de Duitse Wehrmacht in de Tweede Wereldoorlog. Hij ontving het Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof voor bijzondere moed op het slagveld en/of succesvol militair leiderschap.
Johannes Hans Bölter
| ||||
| Geboren | 19 februari 1915 Mülheim an der Ruhr, koninkrijk Pruisen | |||
| Overleden | 16 september 1987 Mülheim an der Ruhr, Bondsrepubliek Duitsland | |||
| Land/zijde |  .svg.png){kind=small} .svg.png){kind=small} Flensburgregering .svg.png){kind=small}  | |||
| Onderdeel |  | |||
| Dienstjaren | 1933 - 1945 | |||
| Rang |   Hauptmann | |||
| Eenheid | Schwere Panzer-Abteilung 502 | |||
| Slagen/oorlogen | Tweede Wereldoorlog | |||
| Onderscheidingen | Zie decoraties | |||
| ||||
Kapitein (Hauptmann) Bölter vernietigde 139 tanks (sommige bronnen vermelden zelfs 144) gedurende de Tweede Wereldoorlog. Samen met Kurt Knispel, Otto Carius, Ernst Barkmann en Michael Wittmann wordt hij beschouwd als een van de succesvolste Duitse tankcommandanten in de geschiedenis.
Het begin
Bölter volgde vanaf 1921 tot 1929 de basisschool in Mülheim. Hij werd aangenomen bij de firma Mühlensieppen als loodgieter en leerling-dakdekker, wat daarna resulteerde in een toelating op de vakschool. Op 31 maart 1931 behaalde hij zijn zogenaamde ‘'Gesellenbrief’' (ambachtelijk certificaat).
Tussen 1932 en 1933 doorliep hij training voor zijn vrijwilligers arbeidsdienst, en op 1 april 1933 werd hij toegelaten tot de Gardejugend der brigade Ehrhardt.[1]
Militaire loopbaan
- Soldat: 1933[2]
- Gefreiter: 1 oktober 1934[2]
- Unterführer: 18 december 1935[2]
- Unteroffizier: 1 april 1936
- Feldwebel: 1 april 1938[2]
- Oberfeldwebel: 1 oktober 1940[2]
- Offiziers-Anwärter: 1 februari 1943
- Leutnant: 31 juli 1943[2]
- Oberleutnant: 20 september 1944[2]
- Hauptmann: 1 januari 1945[2]
Decoraties
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 16 april 1944[3][4]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof op 9 oktober 1944[4][5]
- IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (15 juli 1940) en 2e Klasse (30 september 1939)[4][6]
- Gewondeninsigne 1939 in goud (8 maart 1944), zilver (2 augustus 1943) en zwart (7 februari 1940)[4]
- Duits Kruis in goud op 29 maart 1943
- Dienstonderscheiding van Leger en Marine voor (4 dienstjaren) op 1 april 1937
- Storminsigne van de Infanterie op 1 oktober 1938
- Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42[4]
- Panzerkampfabzeichen (zonder getal) op 26 juni 1940[4]
- Panzerkampfabzeichen, tweede graad met het getal "25" op 15 juli 1944[4]
- Panzerkampfabzeichen, derde graad met het getal "50" op 1 september 1944[4]
Aantal vernietigde tanks
- 139+
Bronnen, noten en/of referenties
|