Jharkhand

Jharkhand (Hindi: झारखंड) is een deelstaat van India. De hoofdstad is Ranchi en de staat heeft 26.945.829 (2001[2]) inwoners.

Jharkhand
झारखंड
Deelstaat van India
Coördinaten23°NB, 85°OL
Algemeen
Oppervlakte74.677[1] km²
Inwoners (2001)26.945.829[2]
(361 inw./km²)
HoofdstadRanchi
Bestuur en politiek
Bestuurlijke statusstaat
Datum van ontstaan15 november 2000
GouverneurDraupadi Murmu
Chief MinisterHemant Soren
Aantal districten24
Overig
Officiële taalHindi
Geslachtsverhouding941[2] vrouwen per 1000 mannen
Alfabetiseringsgraad
 - Mannen
 - Vrouwen
53,6%[3]
67,3%
38,9%
ISO 3166IN-JH
Portaal    India

Jharkhand ontstond uit het zuidelijke gedeelte van de staat Bihar op 15 november 2000. Naast de hoofdstad Ranchi zijn de andere belangrijke steden Bokaro, Dhanbad en Jamshedpur. Het gebied is ook bekend onder de naam Vananchal.

Geografie en natuur

Jharkhand wordt begrensd door de staten Bihar in het noorden, Uttar Pradesh en Chhattisgarh in het westen, Orissa in het zuiden en West-Bengalen in het oosten.

Het grootste deel van de staat ligt op het plateau van Chota Nagpur, waar zich de bronnen van de rivieren de Koel, de Damodar, de Brahmani, de Kharkai en de Subarnarekha bevinden. Het grootste deel van de staat is bosgebied. Dit is het leefgebied van tijgers en Indische olifanten.

Bestuurlijke indeling

Jharkhand is bestuurlijk onderverdeeld in 24 districten. Hieronder volgt daarvan een lijst.

Bevolking

Jharkhand is de thuisstaat van een aantal talen die tot drie belangrijke taalfamilies behoren. De Indo-Arische talen omvatten Sadri, Hindi, Bengaals en Urdu. De Mundatalen zijn Santali, Mundari, Bhumij en Ho, en de Dravidiaanse talen Kurukh en Sauria Paharia.

Cultuur

De stammen- of krijgersdans Chhau kent drie types, waarvan er een uit Seraikela in het Jharkhandse district Seraikela Kharsawan afkomstig is. Dit danstype heeft de aanbidding van Ganesha tot doel en er bestaan tegenwoordig drie types van. De dans in deze regio heet eenvoudigweg Seraikela Chhau.

De regio Hazaribagh staat bekend om zijn neolithische rotstekeningen. De traditie leeft voort in het werk van de tribale kunstenaars, meestal vrouwelijke kunstenaars. Deze kunst, nu vaak op papier, is afgeleid van traditionele muurschilderingen. Het handgeschept papier is behandeld met aarde en lijm, en de ontwerpen zijn gemaakt met verf gemaakt van natuurlijke pigmenten. De ontwerpen kunnen verder worden uitgewerkt door het slepen van een kam door de verf. Typische onderwerpen zijn dieren, vogels en planten[4].

Zie ook
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.