Jeannot Bürgi

Jeannot Bürgi werd 1939 in Zurich geboren en nog als zuigeling op straat gelegd. In een weeshuis in de Zuricher binnenstad is hij tot hij negen jaar oud was opgegroeid. In 1948 werd hij door Hans en Elisabeth Bürgi geadopteerd en woonde hij in Bürglen (Obwalden). In 1954 werd hij naar een Franse kostschool gestuurd, waar zijn naam werd veranderd in Jeannot, 'de kleine Jan'.

In het najaar van 1955 ontvluchtte hij de kostschool en zwierf hij geruime tijd door Frankrijk. Hij keerde weer terug naar Zwitserland waar hij weer tbc bleek te hebben. Tijdens een kuur van 18 maanden in Davos ontwikkelde zich bij hem de ambitie om beeldhouwer te worden.

Van 1958 tot 1960 ontving hij zijn opleiding aan de Kunstgewerbeschule Luzern. Van 1960 tot 1962 kon hij op de 'Kantonalen Gewerbeschule Luzern für Architekturmodellbau und plastisches Gestalten' doceren. Hij was tot 1962 werkzaam in de Zwitserse steden Bürglen, Luzern en Davos. Hij was als beeldhouwer met name betrokken bij bouwprojecten, uitvoering van bronnen, industrieel ontwerp en ontwerp van kerkorgels.

In April 1962 kwam hij naar Nederland, met de bedoeling om verder door te reizen naar zijn oom in Amerika. Hij bleef echter in Utrecht wonen en trouwde in 1963. Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren.[4] Hoofdzakelijk door een grote opdracht van de stad Utrecht, als beeldhouwer bij monumentenzorg, was zijn Nederlandse periode de succesvolste in zijn carrière. In deze periode woonde hij achtereenvolgens in Utrecht, Vreeswijk en Doorn. Na scheiding vestigde hij zich in 1978 verhuisde in Zwitserland, waar hij hertrouwde. Uit deze relatie werden vier kinderen geboren.

In 1981 richtte hij Atelier B81 op in Küsnacht. In deze Zwitserse gemeente heeft Bürgi ook diverse werken uitgevoerd, waaronder grafstenen in opdracht van de firma Brack Bildhauer[5] en een aantal fonteinen in opdracht van de gemeente Küsnacht.[6] Hij ontving in 1986 de Kulturpreis der Gemeinde Küsnacht. In 1986 nam hij samen met Galerie Roswitha Benkert deel aan Art Basel 1986.

In 1991 scheidde hij van zijn tweede vrouw. In 1994 kreeg hij opnieuw een relatie, met haar maakte hij diverse verre reizen en woonde hij de laatste jaren van zijn leven in Walenstadt, Zwitserland. Jeannot Bürgi overleed op 17 november 2011 in Walenstadt.

Bürgi maakte als steenbeeldhouwer in Nederland werk voor de openbare ruimte, met name in Utrecht en Deventer. Hij maakte eveneens het houtsnijwerk voor orgels in diverse kerken in Utrecht.

• Jongen met kat (1965), Van Bijnkershoeklaan in Utrecht
• Gymnastiek (19??), Marinus van Meelstraat in Utrecht
• Heilige Ursula (1970), Broederenplein in Deventer
• Fontein (1971), Grote Kerkhof in Deventer
• Heilige Agnes met kloosterzusters - bronsreliëf (1975), Buiskensklooster in Deventer
• Eenheid in verscheidenheid (1982/3), Utrecht
• Watersculptuur (1989), Brennerbaan in Utrecht

• Lochhansi oder wie man böse Buben macht - Eine Kindheit aus der Innerschweiz (autobiografische fictie, 2011); Limmat Verlag, Zürich. ISBN 9783857916274

• 
  Jongen met kat, Utrecht
• 
  Gymnastiek in Utrecht
• 
  Heilige Ursula, Deventer
• 
  Watersculptuur, Deventer
• 
  Heilige Agnes met kloosterzusters, Deventer
• 
  Eenheid in verscheidenheid of 'De Molensteen',[8] Utrecht

• P.M. Stoppelenburg e.a., De lantaarn spreekt. Wandel- en vaarroutes langs de lantaarnconsoles aan de Utrechtse grachten, Vereniging Oud-Utrecht, Utrecht, 2013, blz. 15, ISBN 9789082029505.

Zie de categorie Jeanot Bürgi van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.