Jean Chevrot

Jean Chevrot werd geboren in Poligny in de Franche-Comté op het einde van de 14e eeuw, in een familie van handelaars en legerofficieren, die weliswaar niet van adel waren maar toch een belangrijke rol speelden in de regio. Dankzij de steun van een oom, Simon Chevrot abt van de abdij Notre-Dame de Goaille en hoofd van de raad van Jan zonder Vrees, kon hij zich inschrijven aan de Universiteit van Parijs.[1] Hij wordt bachelor in de rechtsgeleerdheid in 1416 en behaalt zijn licentie in 1420. Hij blijft aan de universiteit waar hij in 1420 al lector wordt aan de faculteit van de rechtsgeleerdheid en in 1421 wordt hij zelfs rector van de faculteit. Datzelfde jaar werd hij benoemd tot kanunnik aan de collegiale kerk van Saint-Marcel in Parijs.[1]

Een tiental jaar later was hij aartsdiaken bij de collegiale kerk van Rouen, officiaal bij die van Besançon, kanunnik bij de Notre-Dame van Beaune en in Cambrai en Harelbeke.[1]

Detail uit de linkervleugel van De Zeven Sacramenten, met Jean Chevrot die het vormsel toedient.

Jean Chevrot werd al tijdens zijn studiejaren geapprecieerd door Filips de Goede als een van de actiefste voorstanders van de Bourgondische politiek aan de universiteit van Parijs en in 1433 vertaalde zich dat in zijn aanstelling tot voorzitter van de hertogelijke raad. Als in dat jaar Jean de Thoisy, de bisschop van Doornik overleed, wilde Filips de Goede zijn beschermeling tot bisschop laten benoemen, maar hij stuitte hierbij op de weerstand van Karel VII, koning van Frankrijk, die zijn eigen kandidaat liet aanstellen: Jean d’Harcourt. De wrijvingen die hierdoor ontstaan bleven voortduren tot in 1436 toen Jean d’Harcourt in de marge van de Vrede van Atrecht, zijn bisschopszetel opgaf ten voordele van Jean Chevrot.[2] Het zou tot de 12e januari 1440 duren voor Chevrot zich toonde in Doornik, in gezelschap van de hertogin Isabella van Portugal, om zijn bisschopszetel te bezetten. Hij was niet geliefd in de stad.

Naast zijn functie als bisschop was Jean Chevrot zeer actief in de politiek van het hertogdom. Buiten het voorzitterschap van de raad, werd hij belast met talloze diplomatieke missies en was hij betrokken bij zeer veel besprekingen tussen de hertog zijn edelen, het koningshuis, de Engelsen, de steden en dergelijke meer. Vanaf 1438 speelde hij ook een rol in het beheer van de financiën van het hertogdom.[2] In 1456 gaf hij zijn functie als voorzitter van de hertogelijke raad op om zich te wijden aan zijn taak als bisschop. Hij wordt opgevolgd door Willem Fillastre, de bisschop van Toul, die later ook bisschop van Doornik zou worden.[3]

Op 1 september 1460 wisselt hij het bisdom Doornik in voor het bisdom Toul, maar hij zal er nooit meer resideren want hij stierf enkele dagen later in zijn paleis in Rijsel, hij was toen ongeveer 80 jaar oud.[3]

Rogier van der Weyden, De zeven Sacramenten.