Japans schrift

Oorsprong van hiragana

Het volledige schrift bestaat uit de volgende schrijfmethoden:

• Kanji, karakters of ideogrammen om begrippen aan te geven. In Japan worden ongeveer 13.000 van deze oorspronkelijk Chinese karakters gebruikt, ca. 3.000 daarvan zijn voor dagelijks gebruik.
• Hiragana (letterlijk: 'ordinaire kana'), een sierlijk lettergreepschrift. Dit schrift bestaat uit 48 karakters en 30 alternatieve tekens (een karakter met een extra leesteken, " of °). Het wordt vaak naast het Kanji gebruikt, omdat het simpeler te leren is. Bovendien worden grammaticale woorden en partikels, woorden die geen kanji hebben en uitgangen (okurigana) van werkwoorden en i-adjectiva in hiragana geschreven.
• Katakana (letterlijk: 'zijkant kana'), een hoekig lettergreepschrift. Net als het hiragana bestaat het uit 48 karakters en 30 alternatieve tekens (waarbij dezelfde leestekens worden toegevoegd). Katakana wordt vooral gebruikt voor leenwoorden, buitenlandse namen en namen van dieren en planten.

Daarnaast kent men in Japan Arabische cijfers en het Romaji, Japanse woorden omgezet in het westerse (Latijnse) schrift. Romaji is niet echt een onderdeel uit het schrift, het is een transcriptiemethode.

De schrijfrichting van het Japans is van oudsher van boven naar beneden en van rechts naar links. Japanse boeken worden voor het gevoel van een westerling van achter naar voren gelezen.

Op computers wordt Japanse tekst horizontaal van links naar rechts geschreven. Hierdoor zijn teksten op Japanse websites vooral horizontaal, maar ook in teksten in drukwerk als kranten, tijdschriften en posters, waarbij horizontale en verticale tekst vaak door elkaar wordt gebruikt.

Japans bord dat de richting naar een stembureau aangeeft. Op het bord worden kanji, kana en Arabische cijfers door elkaar gebruikt.

De schriftsoorten worden door elkaar gebruikt. Ter illustratie een voorbeeld van een Japanse zin waarin kanji, hiragana en katakana gebruikt worden:

私はコーヒーを飲みます。(watashi wa koohii wo nomimasu.) = "Ik drink koffie"

• De tekens 私 (watashi = ik) en 飲 (no = drinken) zijn kanji.
• コーヒー (koohii = koffie) is een leenwoord (uit het Nederlands) en wordt daarom in katakana geschreven.
• De tekens は (wa, geeft het thema van de zin aan), を (wo, geeft het lijdend voorwerp van de zin aan) en みます (mimasu, uitgang van het werkwoord drinken) zijn hiragana.

Opvallend hierbij is de combinatie van kanji en hiragana in één enkel woord: 飲みます (nomimasu = drinken). Voor zover mogelijk wordt de onveranderlijke stam van het werkwoord met kanji geschreven (飲) en de veranderlijke uitgang met hiragana (みます). Hiragana die gebruikt worden om de uitgangen van een werkwoord of bijvoeglijk naamwoord te schrijven worden okurigana (送り仮名) genoemd.

Een volwassen Japanner wordt geacht circa 2000 kanji te beheersen, de Japanse overheid heeft een lijst van 2136 karakters voor dagelijks gebruik opgesteld. Er zijn echter nog duizenden andere kanji die in specialistische literatuur gebruikt kunnen worden en waarvan de schrijver niet kan veronderstellen dat zijn lezers weten hoe het uitgesproken dient te worden. Ook bij namen kunnen de kanji nog weleens een afwijkende uitspraak vertonen. Om de lezer hierbij te helpen wordt de uitspraak met kana (meestal hiragana) naast of boven de kanji geschreven. Kana die op deze manier gebruikt worden, worden furigana (振り仮名) genoemd.

• Japans braille

Zie de categorie Japanese writing van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	De Japanse taal (日本語 Nihongo)
Taalfamilie: Japonische talen/Japans-Riukiuaans talen Japans schrift: kanji (Chinese karakters) · kana (= hiragana, furigana, katakana) · romaji Cijfersystemen: Japanse cijfers · Arabisch-Indische cijfers Transcriptie: Hepburnsysteem · Yale (romanisatie) Japanse literatuur · Japanse dichtkunst · Japanse woorden met Nederlandse oorsprong