Il y a longtemps que je t'aime
Il y a longtemps que je t'aime is een Franse dramafilm uit 2008 onder regie van Philippe Claudel, die het verhaal zelf schreef. Het was de eerste speelfilmregie van de Franse romanschrijver. De titel van de film verwijst naar een Frans kinderliedje over een verloren liefde, dat meerdere malen terugkomt in de film.
Il y a longtemps que je t'aime
| ||||
Regie | Philippe Claudel | |||
Producent | Sylvestre Guarino | |||
Scenario | Philippe Claudel | |||
Hoofdrollen | Kristin Scott Thomas Elsa Zylberstein Serge Hazanavicius Laurent Grévill | |||
Muziek | Jean-Louis Aubert | |||
Montage | Virginie Bruant | |||
Cinematografie | Jérôme Alméras | |||
Distributie | UGC Distribution, Benelux Film Distribution | |||
Première | ||||
Genre | Drama | |||
Speelduur | 117 min. | |||
Taal | Frans | |||
Land | ||||
Gewonnen prijzen | o.a. 2 Golden Globes | |||
Overige nominaties | o.a. BAFTA, 2 Césars, European Film Award | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
|
Verhaal
Wanneer Léa Fontaine (Elsa Zylberstein) haar oudere zus Juliette (Kristin Scott Thomas) oppikt in een wachtruimte, is dat de eerste keer dat de twee elkaar zien in vijftien jaar. Juliette is zojuist vrijgekomen na een gevangenisstraf van vijftien jaar. Léa heeft amper herinneringen aan de tijd die ze samen als kind doorbrachten en Juliette verdween achter slot en grendel vóór haar zusje de kindertijd ontgroeide. Nu wil de jongste van de twee haar oudere zus opnieuw leren kennen door haar voorlopig onderdak te bieden bij haar thuis, haar man Luc (Serge Hazanavicius), zijn vader Paul (Jean-Claude Arnaud) en hun twee geadopteerde Vietnamese dochtertjes P'tit Lys (Lise Ségur) en Kaisha (Souad Mouchrik).
Luc ziet het verblijf van Juliette bij aanvang eigenlijk helemaal niet zitten. Hij kan zich niets voorstellen bij de misdaad die Juliette vijftien jaar geleden beging, toen ze haar eigen zesjarige zoontje Pierre om het leven bracht.
De - passieve - weerstand van Luc is niet de enige frictie die Juliette ondervindt wanneer ze probeert een nieuw leven op te bouwen. Ze heeft grote moeite zich sociaal met andere mensen in te laten en werkgevers staan niet te springen om haar aan te nemen omwille van haar verleden. Wanneer ze tijdens een etentje met collega's van Léa, na lang aandringen van één van hen, meer duidelijkheid geeft over waarom die nooit hebben geweten dat Léa een zus heeft, merkt ze op dat dat komt doordat ze vijftien jaar vast zat voor de moord op Pierre, haar eigen kind. De gehele tafel denkt dat ze daarmee Lea's aandringerige collega de mond wilde snoeren, alleen Michel (Laurent Grévill) voelt aan dat ze de waarheid sprak. Hij werkte jarenlang drie dagen per week in een huis van bewaring en veroordeelt haar niet. In plaats daarvan probeert hij, net als Léa, Juliette te leren kennen en begrijpen, terwijl die stukje bij beetje uit haar schulp kruipt. Tegen het eind van de film wordt duidelijk dat het kind een ernstige progressieve ziekte had. In de film is een medische uitslag te zien waarop op de achterkant een gedicht staat van het kind van Juliette. Er is sprake van een cerebrosidase van nul, passend bij de ziekte van Gaucher, een stapelingsziekte.
Prijzen
- Europese actrice van het jaar, 2008 - Kristin Scott Thomas
- BAFTA voor Best niet-Engelstalige film, 2009
- César voor Beste debuutfilm, 2009 - Philippe Claudel
- César voor Beste vrouwelijke bijrol, 2009 - Elsa Zylberstein
Zie de categorie Il y a longtemps que je t'aime (2008 film) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |