Hugo Sinzheimer (jurist)

Hugo Sinzheimer (Worms, 12 april 1875 – Bloemendaal-Overveen, 16 september 1945) was een Duits jurist.

Hugo Sinzheimer door Lino Salini

Sinzheimer rondde in 1894 de middelbare school af. Vanaf 1895 studeerde hij rechtsgeleerdheid en economie aan de universiteit van München; hij rondde de studie met een promotie in 1902 aan de universiteit van Heidelberg af. Hij legde zich toe op het arbeidsrecht. In 1907 publiceerde hij een inleiding tot deze discipline, met als titel Der korporative Arbeitsnormenvertrag.

Hij was een van de leden van de Constituante van 1919, die leidde tot de grondwet van de Weimarrepubliek. Sinzheimer had een grote invloed op het deel van de grondwet dat betrekking had op het arbeidsrecht en wordt in Duitsland beschouwd als de vader van het arbeidsrecht. Zijn inspiratie vond hij in de idealen van de menselijke waardigheid en vrijheid.

Hij sloot zich in 1914 aan bij de SPD; vanaf 1920 was hij hoogleraar in het arbeidsrecht en de rechtssociologie aan de universiteit van Frankfurt; in 1921 verscheen het boek Grundzüge des Arbeitsrechts. In 1933 moest hij, vanwege zijn Joodse achtergrond, naar Nederland vluchten. Ondergedoken overleefde hij de oorlog.

Het Hugo Sinzheimer Instituut van de faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Universiteit van Amsterdam is naar hem vernoemd.