Huawei

Huawei (vereenvoudigd Chinees: 华为; traditioneel Chinees: 華為; pinyin: Huáwéi;  uitspraak (info / uitleg)) is een Chinese multinational die IT-infrastructuur beheert, apparatuur voor telecommunicatie produceert en telecommunicatieservices verleent. Het bedrijf is opgericht in 1987 en is gevestigd in de plaats Shenzhen, vlak bij Hongkong. In 2014 stond Huawei op de 228e plaats van de grootste bedrijven ter wereld gemeten naar omzet volgens de Fortune Global 500-lijst.[2]

Huawei Technologies Co. Ltd.
华为技术有限公司
Kantoor van Huawei in Shenzhen.
Oprichting1987[1]
SleutelfigurenRen Zhengfei (oprichter en CEO)
HoofdkantoorShenzhen, China
Productentelecommunicatie, multimedia, IT-netwerken, smartphones, tablets, Emotion UI
OmzetCNY 395 miljard (2015)
(USD 60,8 miljard)
WinstCNY 37 miljard (2015)
(USD 5,7 miljard)
WebsiteHuawei.com
Portaal    Economie
Huawei
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd 华为
Traditioneel 華為
Pinyin Huáwèi
Huawei
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd 华为技术有限公司
Traditioneel 華為技術有限公司
Pinyin Huáwéi Jìshù Yǒuxiàn Gōngsī /
IPA: [xwǎweɪ tɕîʂû jòʊɕjân kʊ́ŋsɨ́]
Ren Zhengfei

Uitspraak

In het Chinees wordt de naam Huawei uitgesproken volgens de pinyin-uitspraak: in het Nederlands klinkt dit ongeveer als hwaa·weej.[3] In het Nederlands wordt eveneens vaak de uitspraak (c)hoe-a-wei gebruikt, die aansluit bij een Nederlandse lezing van de naam (waarbij de h evenwel (soms) als ch en de u als oe wordt uitgesproken).

Geschiedenis

Ren Zhengfei, een voormalige ingenieur van het Chinese Volksleger, richtte Huawei in 1987 op om bedrijfstelefooncentrales te maken. Aanvankelijk verkocht Huawei vooral telefooncentrale-apparatuur uit Hong Kong, maar al snel groeide Huawei uit tot een dominante speler in China en later op de wereldmarkt. Sinds 2012 mag Huawei zich de grootste leverancier van telecommunicatienetwerken ter wereld noemen, een positie werd overgenomen van het Zweedse Ericsson.

Eigenaarschap

In tegenstelling tot veel Westerse bedrijven van een vergelijkbare grootte is Huawei geen beursgenoteerde onderneming.

Over het eigenaarschap van het bedrijf bestaat geen algemeen aanvaarde duidelijkheid. Het bedrijf zelf stelt op haar website dat het in handen is van de werknemers van het bedrijf. Zo zouden 96,768 werknemers ten minste één aandeel hebben. Zij kiezen een 'comité van vertegenwoordigers' die op hun beurt weer bestuur en raad van commissarissen benoemt.[4]

Het blijft echter lastig voor (objectieve) buitenstaanders om dit te controleren. Het bedrijf heeft zelf nog nooit aandelen aangeboden. Daarnaast is weinig bekend over de precieze werkwijze van het 'comité van vertegenwoordigers'.[5]. Hierdoor is het voor buitenstaanders onmogelijk om te weten wie precies de controle over het bedrijf heeft. Ook is (een gedeeltelijk) staatseigenaarschap niet uit te sluiten.[6]

Activiteiten

Aanvankelijk concentreerde het bedrijf zich vooral op de zakelijke markt. Huawei levert bijvoorbeeld complete netwerken voor telecommunicatie, waaronder ook voor de 4G-netwerken. Het bedrijf concentreert zich sinds een paar jaar ook steeds meer op de consumentenmarkt. Het assortiment van tablets, smartphones en mobiel internet-producten zal steeds verder worden uitgebreid. In 2015 werd een derde van de omzet behaald met de verkoop van producten en diensten aan particulieren en de afzet aan zakelijke klanten was ongeveer tweemaal zoveel.[7] Huawei verkocht in 2015 voor de eerste keer meer dan 100 miljoen smartphones en behoorde daarmee tot de drie grootste aanbieders wereldwijd met een marktaandeel van 10%.[7]

Het bedrijf is wereldwijd actief in zo'n 170 landen.[7] In 2015 telde het ongeveer 170.000 medewerkers. Bijna de helft van het personeel is actief op het gebied van Onderzoek & Ontwikkeling (R&D) en per jaar wordt zo'n 10 procent van de omzet aan R&D uitgegeven.[7] De Volksrepubliek China is de belangrijkste afzetmarkt, hier werd in 2015 iets meer dan 40 procent van de omzet gerealiseerd. Europa is de twee afzetmarkt, hier werd een derde van de omzet gerealiseerd.[7]

Huawei in Nederland

Huawei kantoor in Voorburg

In 2004 brak Huawei door op de Nederlandse, en daarmee Europese, markt met een order ter waarde van 20 miljoen euro voor Telfort.[8] Verder levert het bedrijf onder andere het 2G-, 3G- en 4G-netwerk voor T-Mobile en gedeeltelijk het corenetwerk van KPN. Het is daarmee het eerste Chinese bedrijf dat in Europa zo'n technologisch hoogstaand netwerk bouwt.

KPN, en T-Mobile gebruiken apparatuur van Huawei. KPN gebruikt voor hun GSM/UMTS/LTE Radio-netwerk Ericsson-apparatuur op een Huawei Core-netwerk, maar T-Mobile (2013) maakt voor zowel zijn radionetwerk als core netwerk gebruik van Huawei-apparatuur. Daarnaast is Huawei ook gekozen door KPN als belangrijke leverancier voor hun DWDM-glasvezelnetwerk.[9]

Smartphones en tablets

Huawei biedt vanaf 2012 nieuwe, relatief goedkope Android- en Windows Phone 8-smartphones en tablets aan op de Europese markt en grijpt om die reden verschillende middelen aan om de naamsbekendheid in Europa te vergroten. In 2012 lanceerde het bedrijf onder meer de Huawei Ascend D Quad- en Huawei Ascend Mate-smartphones.

Er zijn anno 2014 verschillende productlijnen:[10][11][12][13]

  • Ascend Young (waaronder Huawei Ascend Y300)
  • Ascend Windows (waaronder Huawei Ascend W en Huawei Ascend W2)
  • Ascend Gold (waaronder de G510, G525 en G700)
  • Ascend P series (waaronder de Huawei Ascend P1, P2, P6, P7, P8, P9, P10 en P20. Ook brengt het merk van de P series Lite versies uit. Van de Huawei P20 bestaat ook een proversie. In het voorjaar van 2018 kwam de Huawei P smart uit.[14])
  • Ascend G series (waaronder de Huawei Ascend G6 en de Huawei Ascend G630)
  • Mate series (waaronder de in 2017 De Huawei Mate 10 en ook van dit model is er een Lite/ Pro versie

Kritiek: spionageverdenkingen versus lastercampagne

Richard McGregor, auteur van The Party: The Secret World of China's Communist Rulers, beweerde dat het bedrijf staatssteun heeft gekregen op cruciale momenten in haar ontwikkeling.[15]

De Amerikaanse minister van Binnenlandse Veiligheid, Kirstjen Nielsen, waarnemend procureur-generaal Matthew Whitaker, minister van handel Wilbur Ross, en FBI-directeur Christopher Wray, kondigen in 23 juni 23 strafrechtelijke aanklachten tegen Huawei en Wanzhou Meng aan

In 2018 zijn maatregelen genomen in Australië, Nieuw-Zeeland, Groot-Brittanië, Japan en de Verenigde Staten om Huawei te weren op het 5G-netwerk omdat er een vermoeden is dat via dit bedrijf de Chinese overheid toegang zou kunnen krijgen tot vertrouwelijke informatie.[16]

In december 2018 werd Sabrina Meng Wanzhou, de financiële topvrouw van Huawei en dochter van oprichter Ren Zhengfei, gearresteerd op verdenking van het overtreden van handelssancties tegen Iran en het misleiden van banken met valse transacties. Huawei veroordeelde de arrestatie en beziet het als een onderdeel van een campagne om de hi-tech-ambities van China te dwarsbomen.[17] Huawei ontkent namens de Chinese overheid te werken. Er is geen publiek bewijs dat China via Huawei spioneert. In januari 2019 is ook in Polen de directeur van de Poolse Huawei-tak, Weijing W., gearresteerd, op verdenking van spionage en cyberactiviteiten tegen Polen, evenals een medewerker van Orange Polen. Beiden verklaarden onschuldig te zijn.[18]

Zie de categorie Huawei van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.