Homo luzonensis

Homo luzonensis is een uitgestorven mensensoort.[1][2] De soort leefde op het eiland Luzon op de Filipijnen, waar deze naar vernoemd is. De eerste en tevens oudst gevonden resten van deze soort werden in 2007 opgegraven en werden geschat op een oudheid van 67.000 jaar, tijdens het Laat Pleistoceen. De grootste ontdekking van deze soort werd gedaan in april 2019, toen er nieuwe resten van 50.000 jaar oud werden ontdekt. Homo luzonensis was gemiddeld 1,20 meter lang en zou deels in bomen hebben geleefd.[3]

Homo luzonensis Fossiel voorkomen: Laat Pleistoceen
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Mammalia (Zoogdieren) Familie: Hominidae (Mensachtigen) Geslacht: Homo (Mensen)
Soort
Homo luzonensis †
Homo luzonensis op Wikispecies
Portaal    Biologie Zoogdieren

In een andere grot op het eiland zijn beenderen van een geslachte neushoorn gevonden met daarnaast stenen werktuigen van 700.000 jaar geleden. Dit wijst op de aanwezigheid van een mensensoort langer geleden.[2] Het eiland Luzon dat ten westen van de Wallacelijn ligt, was vroeger tijdens de ijstijden verbonden door een landbrug met het vasteland van Azië.

De Callao-grot op het eiland Luzon, waar de fossiele resten zijn gevonden.