Dennenmoorder

Het vruchtlichaam heeft een harde korst, is concentrisch gegroefd en gezoneerd, 5-15 cm groot, langer dan breed en tot 3 cm dik. De lichtbruine tot donkere bovenzijde is vaak bultig. Er is een dikke of scherpe wit gekleurde groeirand. De onderzijde met fijne buisjes is roomwit tot okerkleurig.

De zwam leeft gewoonlijk als saprofyt op dood hout zoals stammen, stronken en stobben. Hij groeit ook wel op de voet van levende bomen waardoor deze op den duur afsterven. Bij sparren en douglassparren kan de schimmel tot boven in de boom groeien, maar bij lariksen en dennen dringt hij nauwelijks de stam binnen. Een enkele maal wordt hij ook op loofhout gezien. Een pH van de bodem hoger dan 6 bevordert de groei van de schimmel.

Infectie van bomen vindt meestal plaats via de wortels door basidiosporen of door wortelcontact met wortels van reeds aangetaste bomen. Ook kunnen de basidiosporen makkelijk binnendringen via de stobben van omgezaagde bomen. Vanuit de wortels kan de schimmel verder in de stam groeien en daar eerst een streperige violette tot grijze en later een roodverkleuring geven. In het begin wordt door de schimmel de lignine afgebroken en later ook de cellulose.

Biologische bestrijding van de dennenmoorder is mogelijk met de schimmel Phlebiopsis gigantea.[1]

• 
  Onderzijde
• 
  Aangetaste boom

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Heterobasidion annosum op Wikimedia Commons.