Het beste voor Kees

Het beste voor Kees is een documentaire van Monique Nolte uit 2014. De film is een vervolg op de docu Trainman uit 1998 en gaat over Kees Momma (1965). Kees is autistisch en woont nog bij zijn ouders, waar hij in de tuin een eigen chalet heeft. Zijn ouders zorgen dag en nacht voor hem, maar worden zo langzamerhand ook een dagje ouder en zijn inmiddels 80 en 83 jaar. Ooit komt het moment dat zij niet meer voor hem kunnen zorgen. Hoe zal de toekomst eruitzien voor Kees?

Het beste voor Kees
Regie	Monique Nolte
Producent	Niek Koppen Jan de Ruiter
Scenario	Monique Nolte
Hoofdrollen	Kees Momma
Muziek	Riad Abdel-Nabi Anders Ehlin[1]
Montage	Herman P. Koerts[2]
Cinematografie	Rogier Timmermans Adri Schrover[2]
Première	25 mei 2014 (Oegstgeest) 2 juni 2014
Genre	Documentaire
Speelduur	87 minuten[3]
Taal	Nederlands
Land	Nederland
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
Portaal    Film

Toen Kees werd geboren was er nog maar weinig wetenschappelijke informatie over autisme. Doktoren bestempelden Kees dan ook als zwakzinnig en het advies was om Kees op te laten nemen in een inrichting. Zijn ouders hebben dit advies van de hand gewezen en besloten Kees thuis te laten opgroeien.[2]

Kees is dol op treinen. Hij kan zich compleet verliezen in zijn modeltreinen.

In de documentaire wordt Kees Momma gedurende vijf jaar door Monique Nolte gevolgd. We zien hoe Kees moeite heeft met korte rokjes, blote vrouwenbenen en wisselingen in het klimaat.

De documentaire werd in 2014 door het Nederlands Film Festival geselecteerd voor de Gouden Kalveren-competitie, maar viel niet in de prijzen. In 2018 was het echter wel raak, en werd de documentaire verkozen tot de beste 2Doc van de afgelopen vijf jaar.

Al in 2015 werd gestart met het filmen van een vervolg op de documentaire. Het is nog onbekend wanneer dit vervolg met de naam Kees vliegt uit voltooid is.