Herbert Otto Gille
Herbert Otto Gille (Gandersheim, 8 maart 1897 – 26 december 1966) was een Duits generaal tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij diende bij de Waffen SS en was met zijn Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof, Zwaarden en Briljanten de hoogst gedecoreerde SS'er. Aan het einde van de oorlog bekleedde hij de rangen van een SS-Obergruppenführer en generaal van de Waffen-SS. Hij werd gedecoreerd met het Duits Kruis in Goud.
Herbert Otto Gille
| ||
Geboren | 8 maart 1897 Gandersheim, Duitsland | |
Overleden | 26 december 1966 Stemmen bij Hannover, Duitsland | |
Rustplaats | Stemmen, lokale begraafplaats[1] | |
Religie | Protestants verklaarde zich later Gottgläubig.[2] | |
Land/zijde | Flensburgregering | |
Onderdeel | ||
Dienstjaren | 1910 - 1919 1931 - 1945 | |
Rang | SS-Obergruppenführer en General der Waffen-SS | |
Eenheid | 2. Badische Feldartillerie-Regiment Nr. 30 49. SS-Standarte 5. SS-Panzer-Division Wiking | |
Bevel | 5. SS-Panzer-Division Wiking 1 mei 1943 – 6 augustus 1944[3] IV. SS-Panzerkorps 6 augustus 1944 – 8 mei 1945 | |
Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |
Onderscheidingen | Zie decoraties | |
Ander werk | gewerkt voor een krant |
Hij vocht in Polen, Frankrijk en Rusland. Gille stond hoog aangeschreven om zijn leiderschapskwaliteiten en tactische vaardigheden. Hij voerde tijdens de oorlog de hem toevertrouwde Waffen-SS eenheden bij het regiment, divisie en korpsniveau met onderscheiding aan.
Herbert Otto Gille bleef ook na de ineenstorting van het Duitse Rijk een overtuigd nazi. Hij organiseerde de samenwerking van de oud-SS'ers in de HIAG.
Familie
Gille trouwde op 3 januari 1935 met Sophie Charlotte Mennecke (geboren 31 december 1903 uit Stemmen, Nedersaksen). Uit dit huwelijk kwam één dochter (geboren 9 oktober 1935)[4].
Militaire loopbaan
- Fähnrich: 1914[4]
- Leutnant: 27 januari 1915[4]
- Oberleutnant: 31 maart 1919[4]
- SS-Anwärter: december 1931[4]
- SS-Scharführer: 1932[4]
- SS-Sturmführer: 20 april 1933[5][4]
- SS-Obersturmführer: 20 april 1935[6][4]
- SS-Hauptsturmführer: 9 november 1935[6][4]
- SS-Sturmbannführer: 20 april 1937[4]
- SS-Obersturmbannführer: 19 oktober 1939[4]
- SS-Standartenführer: 30 januari 1941[4]
- SS-Oberführer: 1 oktober 1941[4]
- SS-Brigadeführer en Generalmajor der Waffen-SS: 9 november 1942[4]
- SS-Gruppenführer en Generalleutnant der Waffen-SS: 9 november 1943[4]
- SS-Obergruppenführer en General der Waffen-SS: 9 november 1944[4]
Registratienummers
Decoraties
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 8 oktober 1942 als SS-Oberführer en Commandant van het SS-Artillerie Regiment 5 / SS-Division "Wiking" / LVII.Panzerkorps / 17.Armee / Heeresgruppe A[7][8]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof op 1 november 1943 als SS-Brigadeführer en Generalmajor der Waffen-SS en Commandant van het SS-Panzergrenadier-Division "Wiking"[7][8][9]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof en Zwaarden op 20 februari 1944 als SS-Gruppenführer en Generalleutnant der Waffen-SS en Commandant van het SS-Panzergrenadier-Division "Wiking"[7][8][10]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof, Zwaarden en Briljanten op 19 april 1944 als SS-Gruppenführer en Generalleutnant der Waffen-SS en Commandant van het 5. SS-Panzer-Division "Wiking"[7][8][11]
- Duitse Kruis in goud op 28 februari 1942 als SS-Oberführer in het SS-Panzer-Artillerie-Regiment 5[12][13][14][8]
- IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse en 2e Klasse
- Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (21 november 1939) en 2e Klasse (26 oktober 1939)[8][14][15]
- Allgemeines Sturmabzeichen in zilver in mei 1941[8][14]
- Anschlussmedaille met gesp Prager Burg
- Sudetenlandmedaille
- Erekruis voor Frontstrijders in de Wereldoorlog in 1934[14]
- Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42 op 15 september 1942[8][14]
- Kruis voor Militaire Verdienste (Brunswijk), 1e Klasse met Zwaarden[14] en 2e klasse
- Orde van het Vrijheidskruis (Finland), 1e Klasse met Zwaarden[8][14]
- SS-Ehrenring
- Kruis voor Militaire Verdienste (Oostenrijk-Hongarije), 3e Klasse[14]
- Gewondeninsigne in zilver[14] en zwart
- Ehrendegen des Reichsführers-SS[6]
- Dienstonderscheiding van de SS (12 dienstjaren)[2][14]
- Rijksinsigne voor Sport in zilver[2][6][14]
- Sportinsigne van de SA in zilver[2][6]
- Hij werd tweemaal genoemd in het Wehrmachtbericht. Dat gebeurde op:
- 6 april 1944[14]
- 2 september 1944[14]
Bronnen, noten en/of referenties
|