Rijksinsigne voor Sport
Het Rijksinsigne voor Sport (Duits: "Reichssportabzeichen") was een Duitse onderscheiding.
Het insigne werd in 1913 ingesteld als sportonderscheiding. Het was toen het "Sportabzeichen". In 1933 werd het in "Deutsches Reichssportabzeichen" omgedoopt. Op 1 juli 1937 werd het sportinsigne een officiële onderscheiding, een "Staatsabzeichen" van het Duitse Rijk. De naam werd officieel "Reichsauszeichnung für Leibesübungen" maar in de wandeling werd de naam "Reichssportabzeichen" gebruikt.
Het insigne was geïnspireerd door de Amerikaanse Athletic Badge uit 1904 en het Zweedse Idrotts-Märket.
Sinds 10 mei 1933 was de door verenigingen georganiseerde sport in Duitsland al "gleichgeschaltet" en onder gezag van de door de nazi's gecontroleerde Duitse staat gebracht. Op het insigne werd nu een hakenkruis aangebracht.
Zoals zo veel in het Derde Rijk werd ook de sport gemilitariseerd. De eisen die aan het verkrijgen van het insigne werden gesteld werden uitgebreid met het voor de vierde graad vereiste schieten met handvuurwapen en geweer.
Men droeg het insigne als broche op de linkerborst. Ieder jaar werden tienduizenden insignes uitgereikt. In de jaren na 1934 waren dat er ieder jaar rond de honderdduizend zodat er tussen de een miljoen en anderhalf miljoen exemplaren moeten zijn verleend. Met de val van het Nazi-regime kwam ook een einde aan het Rijksinsigne voor Sport. Na 1944 was het, gegeven de nakende ineenstorting van het Nazi-regime, al niet meer uitgereikt.[1]
Het Rijksinsigne voor Sport na de Tweede Wereldoorlog
De vier geallieerden hebben na de bezetting van Duitsland het dragen van alle Duitse orden en onderscheidingen, dus ook die uit het Duitse Keizerrijk van vóór 1918, verboden. Dat verbod is in de DDR altijd van kracht gebleven. Op 26 juli 1957 vaardigde de Bondsrepubliek Duitsland een wet uit waarin het dragen van onderscheidingen met daarop hakenkruizen of de runen van de SS werd verboden. Het dragen van dit insigne werd net als het dragen van de Orde van Verdienste van de Duitse Adelaar en het Ereteken voor de 9e November 1923, de zogenaamde "Blutorden", streng verboden. Ook het verzamelen, tentoonstellen en afbeelden van de onderscheiding werd aan strenge regels gebonden. Een aantal onderscheidingen werd ontdaan van de hakenkruizen en soms van hakenkruis en adelaar. In deze gedenazificeerde uitvoering mochten sommige onderscheidingen worden gedragen.[2] Ook met dit insigne is dat het niet geval. In 1957 werd het dragen van het Rijksinsigne voor Sport in iedere vorm verboden.
Zie ook
- Lijst van ridderorden en onderscheidingen van nazi-Duitsland
Literatuur
- Jörg Nimmergut, "Deutsche Orden und Ehrenzeichen". Katalog 2008, p. 805. No. 3583 en verder.
Bronnen, noten en/of referenties
|