Heleen van Royen

Toen ze dertien jaar oud was pleegde haar vader zelfmoord door zich in de Sloterplas te verdrinken. Ze volgde het vwo en studeerde daarna in Utrecht aan de School voor Journalistiek. Ze studeerde in 1987 af en werkte vervolgens onder meer bij het Haarlems Dagblad en Radio Noord-Holland.

In 2000 debuteerde ze als romanschrijver met De gelukkige huisvrouw, waarin de zelfmoord van haar vader een grote rol speelt. Haar roman is verschenen in elf verschillende landen, waaronder Engeland, Duitsland, Finland, Noorwegen en Zweden. Ook werd het verhaal bewerkt tot toneelstuk en filmscenario. Op 7 december 2009 ging het toneelstuk in première, geproduceerd door V&V Entertainment. Isa Hoes vertolkte hierin de rol van Lea. De film ging eind 2009 in première, de hoofdrollen van Lea en Harry werden vertolkt door Carice van Houten en Waldemar Torenstra.

In 2003 volgde de roman Godin van de jacht, die werd vertaald in drie talen, waaronder het Duits. Drie jaar later, in 2006, verscheen De ontsnapping. Dit boek is verschenen in dertien verschillende landen waaronder Australië, Noorwegen en Zweden. In 2009 verscheen De mannentester. Naast romans schreef Van Royen columns die in het Parool verschenen.

Naar aanleiding van het verschijnen van haar boek De mannentester zei ze in een interview met het dagblad De Pers op 8 september 2009 dat zij zichzelf ziet als een neofeministe, een hedendaagse versie van Anja Meulenbelt met haar boek De schaamte voorbij (1976).

Tot nu toe zijn de boeken van Heleen van Royen al veelvuldig herdrukt. Zo zijn er in november 2011 de boeken Verzamelde romans I en Verzamelde romans II verschenen. Deze bundels bevatten de romans De gelukkige huisvrouw (tweeëndertigste druk), Godin van de jacht (achtentwintigste druk), De ontsnapping (dertiende druk) en De mannentester (zevende druk).

Heleen van Royen heeft voor De ontsnapping een nominatie voor de NS Publieksprijs ontvangen, ook zijn The Happy Housewife en Escape (Engelstalige vertalingen van De gelukkige huisvrouw en De ontsnapping) genomineerd geweest voor The International IMPAC Dublin Literary Award.[1] Van Royen is daarnaast regelmatig te zien als deelneemster aan televisieprogramma's.

Begin 2004 baarde ze opzien door in een column melding te doen van het pornosurfen (op het stadhuis), prostitueebezoek en geclaimd cocaïnegebruik van de Amsterdamse Partij van de Arbeid-wethouder Rob Oudkerk. De uitspraken werden gedaan door Oudkerk in een gesprek met Heleen van Royen en Tom Egbers. Oudkerk ontkende later het gebruik van cocaïne maar verloor wel zijn geloofwaardigheid door toegegeven bezoek aan veelal verslaafde prostituees op de gedoogde tippelzone in het Amsterdamse westelijk havengebied, terwijl hij als wethouder onder meer prostitutiebeleid in zijn portefeuille had. Dit alles leidde tot een vertrouwensbreuk in zijn partij (PvdA), waardoor Oudkerk gedwongen werd tot terugtreden.

Begin 2005 verhuisde ze samen met haar zoon, dochter en man naar Portugal.[2] In 2006 liet Van Royen zich samen met haar man naakt fotograferen voor het blootblad Playboy.

Op 14 januari 2013 liet Van Royen via haar uitgever weten dat ze ging scheiden. In maart 2014 nam ze samen met haar nieuwe partner deel aan het televisieprogramma Jouw vrouw, mijn vrouw.

Naar aanleiding van haar boek STOUT uit 2007, dat Van Royen schreef in samenwerking met Marlies Dekkers, werd zij in sommige media geridiculiseerd om de door haar gepropageerde losbandige levensstijl. Dit culmineerde onder andere in de Ode aan Heleen van Royen van de cabaretier Dorine Wiersma, een satirisch lied over de seksuele uitspattingen van Van Royen dat werd uitgezonden in het programma De Wereld Draait Door van 8 maart 2008.

In 2014 bracht zij naar aanleiding van een fototentoonstelling van merendeels erotische foto's - als vastlegging van tijdsmomenten over haar lichaam, stemmingen en seksualiteit - in het Letterkundig Museum in Den Haag, een fotoboek uit: Selfmade, ISBN 9789048821013.