Heilig Hartinstituut Heverlee

Het Heilig Hartinstituut Heverlee (HHH) is een katholieke school in de Belgische plaats Heverlee in de stad Leuven. De campus bevindt zich langs de Naamsesteenweg (N251) en huisvest een congregatie van de Zusters Annuntiaten en omvat een basisschool, een middelbare school, een internaat, een hogeschoolcampus, een vrije CLB-afdeling, een boerderij en een rustoord.

Heilig Hartinstituut Heverlee

Geschiedenis
Sportvelden en secundair onderwijs
Basisschool

Op initiatief van kanunnik Xavier Temmerman werd in 1887 het Instituut van het Heilig Hart en van de Onbevlekte Ontvangenis opgericht aan de Halvestraat in Leuven. Men had vooral aandacht voor de opvoeding van meisjes na 12 jaar. Voor het onderwijs en de organisatie deed men een beroep op Annunciaten uit Huldenberg.

In de jaren 1890 verwierf Temmerman gronden buiten het centrum van Leuven, langs de Naamsesteenweg. In 1893 werd een muur opgetrokken om het domein te omsluiten en in 1894-1896 werd een neogotisch schoolcomplex gebouwd, ontworpen door Joris Helleputte. Het werd gebouwd rond een binnenkoer en telde een 20-tal klassen, slaapzalen met samen zo'n 500 alkoven, een feestzaal en een refter voor 1100 leerlingen. Bijgebouwen boden plaats aan een machinekamer voor nutsvoorzieningen, een wasserij en een bakkerij. Het instituut omvatte een lagere school en een huishoudschool en men bood ook hoger onderwijs in een landbouwschool. Voor de landbouwschool waren meer westwaarts gebouwen met een hoeve opgetrokken en was zo'n 30 ha grond beschikbaar. Men startte kort daarna ook met een normaalschool voor meisjes.

De school groeide snel en in 1901 werd een eerst vleugel bijgebouwd. De zustergemeenschap scheidde zich in 1907 af van het moederhuis in Huldenberg en werd een autonome congregatie. Tegen de Eerste Wereldoorlog groeide de school tot 1200 internen.

In 1932 werd een volume bijgebouwd met op de verdieping een kapel de Onze-Lieve-Vrouw Boodschap. Na decennia van stapsgewijze vernederlandsing werd de instelling in 1950 feitelijk tweetalig en in 1969 helemaal vernederlandst.

De hogeschoolcampus lerarenopleiding is nu verbonden aan de UCLL. Verschillende delen van het complex werden beschermd als monument. In 1995 werden de bakstenen omheiningsmuur en de speelplaats met lindebomen en de Calvarielaan beschermd[1], net als het zogenaamde Helleputgebouw[2] en de Van Reethvleugel met de Boodschapkapel en klaslokalen.[3]

Recente ontwikkelingen

In 2016 breidde de secundaire school uit met een vestigingsplaats in Kessel-Lo. In de gebouwen van het voormalige Sint-Jozefinstituut aan de Diestsesteenweg opende het Heilig Hartinstituut een eerste graad. De school probeert op die manier de jaarlijks terugkerende wachtlijst te vermijden en tegemoet te komen aan het huidige capaciteitsprobleem. Beide vestigingsplaatsen vormen één school met hetzelfde pedagogisch project, dezelfde kwaliteitsnormen, waarden en objectieven.

Het Heilig Hartinstituut is een school met een lange traditie. Recent werd er gestart met CLIL waarbij leerlingen reguliere lessen kunnen volgen in een andere taal (Frans of Engels). Daarnaast biedt de school ook de aso-richting wetenschappen-STEM waarin leerlingen op een hoog niveau zich specialiseren in wetenschappen en de verschillende STEM-disciplines: Science-Technology-Engineering-Mathematics. Het Xplora-project biedt leerlingen die er nood aan hebben een extra uitdaging. De school ging voor dit project een samenwerking aan met KU Leuven, Imec en Microsoft.

De school nam deel aan en werd de laureaat van De Strafste School 2019, de jaarlijkse wedstrijd van MNM.

Algemeen directeur van het Heilig Hartinstituut is Walter D'Hoore.

Bekende oud-leerlingen

Bekende leraren

Literatuur
  • Christens, Ria, Heilig Hartinstituut Heverlee. Levende erfgoedsite. Unieke kapel., vzw Cultureel Erfgoed annuntiaten Heverlee, Heverlee, 2010

Trivia
  • De school ontwikkelt het aanmeldsysteem Aanmelden.school.
Zie de categorie Heilig Hartinstituut Heverlee van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.