Guido Eekhaut

Guido Eekhaut (Leuven, 1954) is een Vlaams auteur van misdaadromans, speculatieve fictie en literaire fantasie.

Guido Eekhaut
Guido Eekhaut, Boekenbeurs Antwerpen 2015
Algemene informatie
Volledige naam	Guido Eekhaut
Pseudoniem(en)	Nellie Mandel
Geboren	1954
Geboorteplaats	Leuven
Land	België
Beroep	auteur, journalist, filosoof, futurist
Werk
Onderscheidingen	Hercule Poirotprijs
Dbnl-profiel
Website
Portaal    Literatuur

Hij publiceerde een vijftigtal boeken bij grote en kleine uitgeverijen in Vlaanderen en Nederland. Zijn kortere proza werd onder andere gepubliceerd in De Gids, Maatstaf, SIC, De Brakke Hond, Lava, en vele andere tijdschriften. Verhalen verschenen en verschijnen ook in vertalingen, onder andere in de VS, Duitsland, Polen, Roemenië, China, Italië, Argentinië en Denemarken.

Als journalist schreef hij voor de De Tijd (België), Intermediair, De Standaard, Knack en Bizz. Hij levert tevens essays aan een aantal literaire en politieke tijdschriften, waarin hij zich voornamelijk met geopolitiek, ideologie en geschiedenis bezighoudt. In de jaren tachtig schreef hij daarenboven hoorspelen, waarvoor hij bekroond werd. Ook verscheidene van zijn verhalen werden bekroond met literaire prijzen. Een van zijn eerste romans, De Cirkeljaren (1986), kreeg de prijs van de Stad Brussel.

In zijn romans en novellen bewandelt hij voortdurend de grensstreken tussen genres. Geïnspireerd door de betere sciencefiction van de jaren zestig en zeventig en door literaire fantastiek, schreef hij zowel experimentele psychologische romans als 'fantasieën'. Deze laatste spelen zich voornamelijk af in de (verzonnen) stad Orsenna, die ergens buiten onze ruimte en tijd ligt, maar er wel veel raakvlakken mee heeft. De naam van deze stad is ontleend aan de Franse schrijver Julien Gracq.

Zijn eerste romans verschenen bij De Clauwaert en bij Uitgeverij Pandora. De Amsterdamse uitgeverij Bert Bakker publiceerde van hem begin jaren negentig de korte roman Eeuwig Venetië (1992) en de novellenverzameling Babel (1993), waarin ook al sporen van Orsenna te vinden zijn. Uitgeverij Babel Publications (Rijswijk) publiceerde twee Orsenna-boeken: Orsenna (1994) en Vacuümeiland (1996). Een derde verscheen bij One Door Publications (Dublin) als De Vivisectie (2003). Een vierde verscheen in 2007 als Het Labyrint (Uitgeverij Verschijnsel).

Eekhaut won op 31 oktober 2009 de Hercule Poirotprijs voor zijn thriller Absint. Ook Rode Aarde (Manteau), geschreven onder de schuilnaam Nellie Mandel, werd voor deze prijs genomineerd. Eekhaut is de eerste thrillerauteur die in hetzelfde jaar met twee boeken voor deze prijs werd genomineerd. De drie thrillers van Nellie Mandel werden telkens voor een prijs genomineerd: naast Rode Aarde stonden Grijze Herfst en Blauwe Sneeuw respectievelijk op de shortlist van de Diamanten Kogel 2011 en van de Gouden Strop 2012. Ook het in 2014 verschenen misdaadboek Kingston Noir werd genomineerd voor de Gouden Strop.

Recent keerde hij gedeeltelijk terug tot wat hijzelf speculatieve literatuur noemt, onder andere met de novelle Voorbij Neptunus en vooral met de serie Stappers (bij Uitgeverij Vrijdag), die elementen van de thriller, fantasy, horror en sciencefiction combineert. Nu publiceert hij bijna uitsluitend literaire misdaad bij Uitgeverij Vrijdag met onder andere Slender Man (2017) en De Verdwijning (2018). Bij Uitgeverij Het Verschijnsel (Mechelen) verschijnen onder andere de Malvil-serie en de novelle Tormance.

In 2019 startte hij bij Uitgeverij Clavis met twee Young Adult reeksen: Enigma en Nomade, die zich in de toekomst afspelen. Beide reeksen zijn bedoeld als één enkel verhaal, waarvan in totaal zes boeken zijn gepland.

Zijn onwil om specifiek binnen één bepaald genre te schrijven maakt zijn werk moeilijk te klasseren, maar in de Vlaamse krant Het Nieuwsblad werd hij De koning van de onconventionele plot genoemd.