Grote Zwitserse sennenhond

De oerouders van de Grote Zwitserse sennenhond stammen mogelijk van de Romeinse molossoïde honden af. In 1908 ontdekte de Zwitserse kynoloog professor Albert Heim op een tentoonstelling een Berner sennenhond met een korte vacht. Heim vond dat dit een eigen ras moest zijn en gaf dit ras de naam Grote Zwitserse sennenhond.

De grote Zwitserse sennenhond is een grote, gespierde hond met een zwarte grondkleur en roestbruine en witte aftekeningen. Hij heeft een korte vacht met een heel dichte ondervacht. Hij is iets groter dan de Berner sennenhond, maar gemakkelijk te onderscheiden omdat de Berner sennenhond een lange vacht heeft. De ogen van de grote Zwitserse sennenhond zijn bruin. Hij heeft middelgrote en driehoekige hangoren. De reu heeft een schofthoogte tussen 65 en 72 cm en een gewicht van maximaal 60 kg. De schouderhoogte van de teef bedraagt 60 tot 68 cm.

De grote Zwitserse sennenhond is een klassieke hof- en huishond. De Grote Zwitserse sennenhond is een intelligente, loyale en zeer moedige hond. Hij kan gebruikt worden als waakhond, huishond, verdedigingshond en staande hond. Door het zachtaardige karakter kan hij meestal goed met kinderen en andere dieren omgaan. Hij is waaks en maakt het gezin op bezoekers opmerkzaam.

De grote Zwitserse sennenhonden zijn over het algemeen gezonde honden. Mede door hun grootte en gewicht hebben zij wel vaker gewrichtsaandoeningen (heupdysplasie) en kan een maagtorsie optreden. Bij sommige honden kan epilepsie optreden.

• Belgische Klub voor Zwitserse Sennenhonden

Zie de categorie Grosser Schweizer Sennenhund van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.