Boxer (hond)

De boxer is een gespierde, fijn kort behaarde hond met een vierkante snuit en glad velletje. Een reu (mannetje) heeft een schofthoogte van 57 tot 63 cm en weegt ongeveer 32 kg. Een teef (vrouwtje) is kleiner, ongeveer 53 tot 59 cm, en weegt ongeveer 28 kg.

De neus van de boxer is meestal zwart en breed, licht opgetild en schuin. De voorsnuit is meestal zwart. Hij is prognaat, de bovenkaak is ingekort, de onderkaak groeit er net iets voor en buigt naar boven, maar de boxer heeft plaats voor zijn tanden. De lippen zijn zwaar maar ze bedekken mooi de tanden en zijn niet zo zwaar en dik dat ze door hun gewicht de ogen opentrekken of het speeksel uit de mond laten vloeien, zoals bij sommige andere dogachtigen. De uitdrukkingen op de kop van de hond zijn erg sprekend.

De snoet moet een zwart masker hebben maar een charmant wit streepje tussen de ogen is toegelaten.

De kleuren zijn warm, rosgeel of oker of warmbruin met zwarte strepen. En bijna altijd wit aan de borst of wit in een streep op de snoet. Dikwijls ook met witte "sokjes". Een derde wit is toegestaan. De Gele varieert van lichtbruin tot mahonie, de gestroomde of getijgerde met duidelijk afgelijnde zwarte strepen op een bruine achtergrond. Witte boxers komen niet in de standaard voor hoewel er voornamelijk in de Verenigde Staten fokkers zijn die zich voornamelijk toeleggen op deze witte boxers. Ongeveer 20-25 % van alle boxerpuppies die worden geboren zijn wit. Ze hebben een verhoogd risico op doofheid en verbranden sneller in de zon door hun dunne vacht en lichte huid. Aanvankelijk werden witte boxers om deze redenen direct geëuthanaseerd, maar tegenwoordig weigeren dierenartsen gezonde pups 'in te laten slapen'.

De boxer is een atletische hond, stevig gespierd met zware botten, maar absoluut klassiek van lijn. Met een brede gespierde achterhand die zorgt voor de explosiviteit maar ook met een heel elegant loopje.

Een forse atleet met een tragisch denkershoofd en een speels hart.

Voorheen werden de oren en de staart gecoupeerd, maar sinds oktober 2001 is dit in Nederland verboden. In België is dit pas vanaf 2006 verboden. De boxer is een actieve hond met veel energie.

De boxer lijdt vaak aan ernstige hartaandoeningen, zoals cardiomyopathie en aortastenose. De relatief korte snuit van de boxer kan deze aandoeningen verergeren en bovendien de kans vergroten op brachycefaal obstructief syndroom, een aandoening die leidt tot ernstige ademhalingsproblemen en een verminderd uithoudingsvermogen. Daarnaast heeft de boxer ook vaak last van aandoeningen aan rug (degeneratieve myelopathie en spondylose) en heupen (heupdysplasie).[1][2][3]