Graeme Gibson

Graeme Gibson is de oudste van twee zoons[6] van brigadegeneraal Thomas Graeme Gibson (1908-1986) en Mary Bertha Cameron (1906–1964[7]). Brigadegeneraal Gibson voerde in de Tweede Wereldoorlog Canadese troepen aan tijdens de Italiaanse Veldtocht (1943-’44) en de bevrijding van Oost- en Noord-Nederland (1945).
Zijn broer is film- en televisieregisseur Alan Gibson (1938-1987).[6]

Graeme C. Gibson studeerde aan de Universiteit van West Ontario in London (Ontario) en gaf daarna les aan het Ryerson Institute of Technology, nu Ryerson University in Toronto.[4]

Gibson was gehuwd met dichteres en uitgeefster Shirley Gibson (1927-1997)[8] met wie hij twee zoons heeft, Matthew (Matt) en Graeme (Grae).[6] Ze scheidden in 1973.[9][10] Sindsdien was Gibson de partner van schrijfster Margaret Atwood CM (1939).[3] Ze woonden op een boerderij bij Alliston, Ontario, waar in 1976 hun dochter Eleanor Jess Atwood Gibson (Jess) werd geboren. Het gezin verhuisde in 1980 terug naar Toronto.[11]

Tijdschrift The New Yorker meldde in haar uitgave van 17 april 2017 dat bij Gibson de eerste tekenen van dementie waren vastgesteld.[1] Hij overleed in september 2019 op 85-jarige leeftijd.[12]

Het bekendste werk van Gibson is Eleven Canadian Novelists uit 1970, waarin uitgebreide interviews staan over literatuur en schrijven met elf bekende Canadese schrijvers: Margaret Atwood, Austin Clarke, Matt Cohen, Marian Engel, Timothy Findley, Dave Godfrey, Margaret Laurence, Jack Ludwig, Alice Munro, Mordecai Richler en Scott Symons.

Bibliografie

Engelse titels (Nederlandse titels waar beschikbaar):

Non-fictie

• Eleven Canadian Novelists – 1970
• Uncommon Ground: A Celebration of Matt Cohen – 2002
• The Bedside Book of Birds – 2005
• The Bedside Book of Beasts – 2009
• For A Common Cause: Case Studies In Communities And Environmental Change – 1996 (Editor)

Romans

• Five Legs – 1969
• Communion – 1971
• Perpetual Motion –1982
• Gentleman Death – 1993
• Redemption – 2013
• Archangel – 2015
• The Janus complex – 2017

• 1992 – Lid van de Orde van Canada
• 1990 – Toronto Arts Award (1990)
• 1993 – Harbourfront Festival Prize (1993)
• 2007 – Erelid van de Royal Canadian Geographical Society in 2007
• 2015 – Gouden medaille van de Royal Canadian Geographical Society (RCGS) (fr: La Société géographique royale du Canada (SRGC)), een Canadese educatieve non-profitorganisatie die zich inzet voor een bredere kennis en een diepere waardering van het natuurlijke en culturele erfgoed en de ecologische, sociale en economische uitdagingen van Canada (deze kreeg hij samen met Margaret Atwood en Jacob Verhoef[13], een Nederlandse geofysicus die sinds 1985 in Canada woont en werkt).[14]

• In 1996 besloot hij om – naar later bleek tijdelijk – te stoppen met het schrijven van romans. Hij werkte op dat moment aan een roman met de titel Moral Disorder. Atwood leende die titel voor haar verzameling korte verhalen Moral Disorder (Moreel verval), die in 2006 gepubliceerd werd.[15]
• Gibson is een voormalig bestuurslid van het Wereld Natuur Fonds Canada en was voorzitter van het Pelee Island Bird Observatory (Vogel Observatorium op het eiland Pelee in het Eriemeer).
• De Writers' Union of Canada (TWUC) stelde in 1991 de Graeme Gibson Award in, een onderscheiding die opmerkelijke bijdragen onderscheidt om de situatie van schrijvers in Canada te verbeteren. Gibson zelf was, heel toepasselijk, de eerste ontvanger.[4]
• Op 5 mei 2015 onthulden Graeme Gibson en burgemeester van Deventer Andries Heidema een plaquette in de T.G. Gibsonstraat in Deventer welke genoemd is naar Gibsons vader, brigadegeneraal Thomas Graeme Gibson.[16]