Go-Sakuramachi

Go-Sakuramachi was vernoemd naar haar vader, de voormalige keizer Sakuramachi. Het voorvoegsel go- (後), kan worden vertaald als “later” of “tweede”, waardoor haar naam vrij vertaald “Sakuramachi de tweede” betekent.[3] Haar persoonlijke naam (imina) was Toshiko (智子, Toshiko ).[2] Haar titel voor ze keizerin werd was aanvankelijk Isa-no-miya (以茶宮) en later Ake-no-miya (緋宮).

Go-Sakuramachi was de tweede dochter van keizer Sakuramachi. Haar moeder was Nijō Ieko (二条 舎子). Ze was tevens halfzus van keizer Momozono. Zelf kreeg ze geen kinderen.

Go-Sakuramachi kon de troon erven dankzij een bevel van haar broer, wiens eigen zoon (de latere keizer Go-Momozono) nog maar vijf jaar oud was ten tijde van zijn overlijden. Bij haar troonsbestijging werd ze de eerste keizerin in 119 jaar tijd. De vorige was keizerin Meisho.

Go-Sakuramachi kon de troon bezitten tot haar neefje oud genoeg zou zijn om tot keizer gekroond te worden. In 1771 trad ze af ten gunste van hem. Go-Momozomo’s regeerperiode was echter maar van korte duur. Hij stierf na 9 jaar zonder erfgenamen. Hierop raadpleegde Go-Sakuramachi de raadgevers en andere hofleden om prins Morohito, de zesde zoonvan prins Kan'in-no-miya Sukehito (閑院宮典仁), te laten adopteren door Go-Momozono zodat hij de troon kon erven. Hierdoor schoof de keizerlijke lijn op naar een andere tak van de familie. Go-Sakuramachi werd zelf hierna raadgeefster van de nieuwe keizer.

Go-Sakuramachi stierf uiteindelijk in 1813 op 73-jarige leeftijd. Ze liet een boek na getiteld Kinchū-nenjū no koto (禁中年中の事), bestaande uit gedichten, keizerlijke brieven, keizerlijke kronieken en andere informatie.

Go-Sakuramachi’s regeerperiode omvat de volgende tijdsperioden van de Japanse geschiedenis:

• Hōreki (1751-1764)
• Meiwa (1764-1772)