Go-Komatsu

Go-Komatsu was vernoemd naar de voormalige keizer Kōkō, bijgenaamd Komatsu. Het voorvoegsel go- (後), kan worden vertaald als “later” of “tweede”, waardoor zijn naam vrij vertaald “Komatsu de tweede” betekent.[3] Zijn persoonlijke naam (imina) was Motohito-shinnō (幹仁親王, Motohito-shinnō).[4]

Go-Komatsu was de eerste zoon van de 5e troonpretendent, Go-En'yu. Zijn moeder was Tsūyōmonin no Itsuko (通陽門院厳子).

Go-Komatsu volgde in 1382 zijn vader op als troonpretendent, die daarna als Insei-keizer verder regeerde. Noch Go-Komatsu, noch zijn vader hadden echter enige macht van betekenis daar het Ashikaga-shogunaat de ware macht in het land in handen had.

In 1392 kwam een einde aan een jarenlange rivaliteit tussen de twee takken van de keizerlijke familie. Zuidelijke keizer Go-Kameyama gaf de heilige schatten van de keizerlijke familie terug aan Go-Komatsu, die daardoor officieel erkend kon worden als keizer. Kort daarna trad hij af en werd Go-Komatsu de enige keizer van Japan. Afgesproken werd dat na Go-Komatsu’s aftreden een lid van het zuidelijke hof de troon zou krijgen, waarna beide hoven om beurten een keizer mochten aanwijzen. Go-Komatsu hield zich echter niet aan die afspraak, en benoemde bij zijn aftreden zijn zoon Shōkō tot keizer.

Go-Komatsu stierf op 56-jarige leeftijd.

Zowel het Noordelijke als Zuidelijke hof hanteerden hun eigen tijdregistratie met het toekennen van namen aan bepaalde perioden. Derhalve valt Go-Komatsu's regeerperiode afhankelijk van naar welke maatstaven wordt gemeten binnen andere tijdsperioden:

Noordelijke hof

• Eitoku (1381-1384)
• Shitoku (1384-1387)
• Kakei (1387-1389)
• Kōō (1389-1393]

Zuidelijke hof

• Kōwa (1381-1384)
• Genchū (1384-1390)
• Meitoku (1390-1393)‡

Na de samenvoeging

• Meitoku (1393-1394)‡
• Ōei (1394-1428)